تنظیم روابط مالی بین شهرداری و شورای شهر از منظر حقوقی

شورای اسلامی شهر و شهرداری دو نهاد وابسته و پیوسته به یکدیگرند که اعتبار و اقتدار هر یک در واقع اعتبار و اقتداردیگری است. در بیشتر شهرهای دنیا، شهردار خود رئیس شورای شهر و یا عضو همان شورا است و اگر شهردار خارج ازاعضای شورای شهر هم باشد در حقیقت منتخب شورا است و مشروعیت و مسئولیت خود را مستقیما از شورا کسب و با یکواسطه منتخب مردم است. در ایران شهردار توسط شورای اسلامی شهر برای یک دوره چهارساله انتخاب میشود و به موجبقوانین فعلی شهردار نمیتواند همزمان در دو سمت یعنی هم شهردار و هم عضو شورای شهر باشد. در قانون بلدیه مصوب۱۹ خرداد ۱۲۸۶ شمسی که اعضای آن را مردم انتخاب میکردند با توجه به شرایط نامناسب سیاسی بعد از پیروزیمشروطیت و چالش و تقابل های دولت و مشروطه خواهان، این امر تحت تاثیر این عوامل قرار گرفت از جمله نقایص قانونمذکور کمبود بودجه و درآمدهای مالی بلدیه و ضعف عملکرد اعضای انجمن بلدیه بوده، کارآیی لازم را به دست نیاورد و ازسوی دیگر چون انجمن بلدیه دارای اختیارات گسترده ای در امور شهری بود و ریاست بلدیه را رئیس انجمن بلدیه بر عهدهداشت که عملا امورات شهری بوسیله انجمن شهر بوده و شهردار یعنی همان ریاست بلدیه نقش چندان در مدیریت شهرینداشته اما در ترکیب جدید میان شورای شهر و شهرداری، جدایی وجود دارد و شورا صرفا وظیفه سرمایه گذاری و نظارت رابرعهده دارد.