رابطه بین برنامه های پیشگیری رشد مدار فضاهای معمارانه و پویا برای کودکان پیش دبستانی (به انضمام مطالعه موردی)

شهری می تواند ادعای مطلوب بودن را داشته باشد که به رفع نیازهای همه شهروندانش بپردازد. کودکان نیز به عنوان یکی از اقشار جامعه، باید هرچه بیشتر در برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار گیرند. هدف پژوهش حاضر رابطه بین برنامه های پیشگیری رشد مدار فضاهای معمارانه و پویا برای کودکان پیش دبستانی (به انضمام مطالعه موردی) بود. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است و ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه و نقاشی کودکان می باشد. حجم نمونه در این پژوهش تعداد۲۵ نفر از والدین و ۲۵تعداد کودک ۵ تا ۷ ساله می باشد. به منظور تحلیل آماری از نرم افزار SPSS و Amos استفاده شده است. مضامین به دست آمده از مصاحبه با کودکان و نقاشی آنها در چهار مضمون اصلی بوده است. مضمون اصلی اول مربوط به آموزش مهارتهای زندگی، مضمون اصلی دوم مربوط به پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، مضمون اصلی سوم مربوط به مهارتهای هنری و خلاقانه و مضمون اصلی چهارم و پایانی مربوط به مهارتهای ورزشی و مهارتهای مبتنی بر بازی بود. یافته های تحقیق نشان دهنده این است، برای اینکه شهری دوستدار کودک در راستای برنامه های پیشگیری مدار فضاهای معمارانه و پویا داشته باشیم همه افراد جامعه باید در این شهر نقش ایفا کنند و شهری را ایجاد کنند که فضاهای شهری آن دارای فضاها و مکان هایی برای آموزش مهارتهای زندگی، آموزش پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، آموزش مهارتهای خلاقانه و هنری و آموزش فعالیتهای ورزشی و بازهای کودکانه شود.