رویکرد حقوق بین الملل به کاهش سوزانده شدن گاز همراه (gas flaring)

ایران یک کشور در حال توسعه و یکی از بزرگترین کشورهای سوزاننده ی گاز همراه در جهان است. در طول سال ها، این کشور به شدت تحت تاثیر اثرات نامطلوب سوزاندن گاز همراه قرار گرفته است. سوزاندن گاز همراه، پیامدهای زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی جهانی دارد. این آگاهی، منجر به واکنش جهانی برای کاهش حجم سوزانده شده ی گاز همراه شده است. جامعه بین المللی با این باور که این امر باعث کاهش گاز سوزانده شده ای همراه می شود، از طریق برخی از کنوانسیون ها و سیاست ها به دنبال رسیدگی به تاثیر گاز همراه بوده است. علیرغم امضای کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی مختلف با هدف بهبود کاستی های حاکمیت زیست محیطی و بخش انرژیف دانستن اینکه گاز همراه همچنان به صورت روزانه در ایران و سایر کشورها سوازنده می شود، دلسردکننده است. این مقاله چارچوب های بین المللی کاهش سوزاندن گاز همراه و اثرات آن بر محیط زیست را بررسی می کند. این مقاله چارچوب حقوقی و جهت گیری سیاستی موجود را در این زمینه بررسی می کند و توصیه هایی برای بهبود و پایداری استفاده از گاز همراه برای تولید برق، استفاده صنعتی و خانگی از گاز ارائه می دهد.