بررسی علل حضور علف های هرز در مزارع گندم استان زنجان

به منظور بررسی علل مدیریت نامطلوب علف های هرز مزارع گندم از سال ۱۳۸۸طی دو سال زراعی تعداد ۷۸ مزرعه گندم در استان زنجان مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این ارزیابی بر اساس پرسشنامه های طراحی شده، برای هر مزرعه موارد خواسته شده به دقت تکمیل شد. خاکشیر(Descurainia Sophia)، ازمک (Cardaria draba)، شاهتره (Fumaria officinalis)، کنگر وحشی (Cirsium arvensis)، پیچک صحرائی (Convolvulus arvensis)، چاودار (Secale cereale)، بی تی راخ (Galium tricornutum)، شمعدانی غدهدار (Geranium tuberosum)، شاهترهای (Hypecum pendulum)، سنگدانه وحشی (Lithospermum arvense)، ماستونک (Turginia latifolia) و دم روباهی کشیده (Alepocurus myosuroides) گونه های غالب این مناطق بودند. مهمترین دلایل ضعف مدیریتی علف های هرز مزارع گندم استان را می توان به ترتیب محدود بودن زمان کاربرد علف کش ، بارندگی در زمان مصرف علف کش ، عدم آشنایی با شیوههای سمپاشی ، عدم رعایت دز مصرفی علف کش ، عدم توجه به خسارت علف های هرز و کمبود و پایین بودن کیفیت ادوات سمپاشی مناسب جهت پاشیدن علف کش دانست .