نجات گرایی و چشم انداز معنویت در جهان؛

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 36

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ZIARAT01_003

تاریخ نمایه سازی: 16 دی 1402

چکیده مقاله:

طبق جامعه شناسی، منجی گرایی مفهومی است که در آن ما به منجی و فرد نجات دهنده ایمان داریم. جهانبینی این رویکرد به این شرح است که "برخی نجاتدهنده هستند و دیگران باید توسط آنها نجات یابند". منجیان در مکاتب و ادیان مختلفی وجود دارند، اما تقربای در همه ادیان و مکاتب معنوی جهان مانند؛ اسلام، مسیحیت، هندوئیسم، سیک گرایی، بودیسم، جینیسم، تائوئیسم و غیره اندیشه منجی گرایی نسبت به سایر مذاهب و مکاتب پررنگتر هستند. سه عنصر در هر دین یا مکتب معنوی مشترک است، آنها عبارتاند از:۱.اعتقاد به وجود خدا، االله، وهگورو، یهوه و غیره،۲.اعتقاد به اینکه انسانها میتوانند خدا را درک کنند،۳.حضور منجی، رسول خدا، گورو، مرشد یا استاد روحانی که انسانها را به سوی قدرت برتر هدایت میکند.ناجیان در کشورهای مختلف برای نجات بشریت در موقعیتهای مختلف تاریخی متولد شدند . منجی در هر مذهبی که از آن صحبتی به میان آمده است، ظهور می کند تا به افرادی که گمراه شدهاند کمک کند، آنها را راهنمایی کند، آنها را در راه درست قرار دهد و در یافتن عالی ترین قدرت جهان که می توانیم آنها را االله، خدا، یهوه، رام و کریشنا بنامیم، به آنها کمک کند. در اسلام، منجی محمد بود، در مسیحیت، عیسی مسیح بود، در سیک گرایی، گورو ناناک بود و در هندوئیسم رام بود. این ناجیان در جوامع مختلف آمدند تا به مردم در رسیدن به خودشناسی و خداشناسی کمک کنند. تحقق پیام یا آموزههای این ناجیان ممکن است در سطح دنیا متفاوت باشد، اما اهداف آن ها یکسان بود. آنها باید بشریت را نجات دهند و آنها را در مسیر بازگشت به قدرت عالی یا همان خالق قرار دهند.در مطالعه تطبیقی ادیان، مشاهده میکنیم که منجی بشریت پیوندی بین انسان ها و خداست. در کتاب مقدس، در یوحنا ۱۵ :۱۵ آمده است: »من با شما ارتباط گرفته ام دوستان، برای همه چیزهایی که از پدرم (خدا) شنیدهام و من شما را شناخته ام.«این مطلب نشان میدهد که منجی یا عیسی مسیح واسطه ای است که پیام خدا از طریق آن به بشریت منتقل میشود . به همین ترتیب، در تصوف حکایتی وجود دارد: یک بار شاگردی دید که مولانا تمام شب بیدار است و مشغول نماز است و به او التماس کرد که کمی استراحت کند. مولانا پاسخ داد: اگر من بخوابم چه کسی از افراد غافل مراقبت خواهد کرد؟ زیرا من این مسئولیت را پذیرفته ام که از خدا بخواهم همه غافلان را آگاه سازم و مسیر کمال را دریابند.به همین ترتیب، در سایر ادیان و مسیرهای معنوی مثالهای مشخصی وجود دارد که اهمیت منجی را در زمان نیاز تایید می کنند. در آیین هندو دوبیتی از سنت کبیر صاحب وجود دارد که میگوید: »خدا و پیامبرش در مقابل من ایستاده اند، اول به کدامیک تعظیم کنم؟ من در برابر پیامرسان (منجی) تعظیم میکنم، همانطور که او به من کمک کرد تا خدا را پیدا کنم.«این عنصر سپاسگزاری از منجی در همه ادیان شایع است.در پایان، من از سوامی ویوکاناندا نقل می کنم که می گوید: »پایان همه ادیان رسیدن به خدا است. ازاینرو، هرازگاهی خدا یا قدرت برتر، منجیانی را برای کمک به جویندگان میفرستد. از خیال و اوهام به حقیقت هدایت شوید، از تاریکی به نور هدایت شوید و از مرگ به جاودانگی هدایت شوید.«

نویسندگان

منموهان سادانا

مدیر کل پیشین وزارت گردشگری هند، کارشناس ارشد ادبیات انگلیسی و فعال حوزه توریسم،علاقه مند به مولوی و حافظ