‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ تاثیر رویه های سیستمی معلم ها به مشکلات انضباطی دربین مدارس

آموزش فرآیندی متشکل از فعالیت هایی است که از ایجاد تفاوت های مورد نظر در رفتار افراد بسته به اهداف از قبل برنامه ریزی شده اطمینان است. طبق نظر النور داکورث (۱۹۶۴)، آموزش دو هدف اساسی دارد: (۱) تکرار نکردن کارهایی که دانشمندان و محققان قبلی انجام داده اند ؛بلکه توانایی داشتن ایجاد محصولات جدید(۲) توانایی تجزیه و تحلیل و تفکر انتقادی. تفکر انتقادی در فرایند آموزش و تدریس، بر کیفیت کار معلمان، موقعیت های یادگیری، برنامه درسی و کیفیت یادگیری دانش آموزان می تواند در دستیابی به خروجی مطلوب موثر باشد. زمانی که برنامه های آموزشی برنامه ریزی می شود، هدف این است که اثرات منفی احتمالی ناشی از آن عوامل به حداقل برسد (اوممو، ۲۰۱۷). اگر شرایط مناسبی برای این دانش آموزان فراهم نشود، هم خروجی ای به دست نمی آید و هم در کلاس ها و مدارس ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. این مشکلات احتمالی هم باعث کاهش خروجی تدریس می شود و هم بر رسانه های آموزشی تاثیر منفی می گذارد (ناکپودیا، ۲۰۱۰). مسائل انضباطی در مدارس به عنوان یکی از چالش های اساسی در حوزه آموزش و پرورش تلقی می شود که تاثیر مستقیمی بر عملکرد و یادگیری دانش آموزان دارد. ناکارآمدی در مدیریت انضباط می تواند منجر به ایجاد محیط های آموزشی ناپایدار و ناهماهنگ شود، باعث افزایش تعداد تنش ها و مشکلات رفتاری در دانش آموزان گردد و در نهایت، با کاهش میزان تمرکز و توجه دانش آموزان، به کاهش کیفیت فرآیند آموزش و پرورش منجر گردد (آبانگاه و همکاران، ۱۴۰۲).