تاثیر هوش مصنوعی در ارتقا توانمندی­های زیر سامانه های الکترونیکی، مخابراتی و سایبری در بستر جنگ الکترونیک

جنگ الکترونیک (EW)[۱] یکی از مهمترین ویژگی­های نبردهای مدرن و امروزی است. این حوزه می­تواند بر نحوه استفاده نیروهای نظامی از طیف الکترومغناطیسی جهت شناسایی اهداف یا در اختیار گذاشتن اطلاعات به­طرز چشم­گیری تاثیرگذار باشد. تحولات اخیر در زمینه هوش مصنوعی (AI)[۲] نشان می­دهد که این فناوری در حال ظهور یک تاثیر قطعی و بالقوه دگرگون­ساز بر قدرت نظامی در هر کشوری خواهد داشت. الگوریتم­های مبتنی بر هوش مصنوعی می­توانند نقش بسیار موثری در حوزه­های مختلف EW مانند: پردازش سیگنال­های راداری در راستای شناسایی و طبقه­بندی انواع فرستنده­ها، تشخیص نوع عملیات جمینگ و مشخصه­های آن و هم­چنین توسعه الگوریتم­های موثر ضد اخلال داشته باشند. تکنیک های هوش مصنوعی همچنین می توانند انواع سیستم­های EW را به­گونه­ای توانمند سازند که به­طور مستقل و خودکافی کار کنند. تمرکز ما در این مقاله بر روی توصیف جنبه­های اساسی EW و اجزاء مرتبط با آن، عناصر مختلف و تکنولوژی­های مربوط به نسل فعلی سیستم­های EW، کاربرد هوش مصنوعی در سامانه­ها و تجهیزات جنگ الکترونیک به­خصوص در حوزه (EA) به­عنوان یک عنصر کمکی جهت تصمیم­گیری و انجام واکنش صحیح و موثر در برابر سامانه­ها و تجهیزات راداری در صحنه نبرد و سناریوهای در حال تکامل EW برای نیروهای نظامی (در حال حاضر و یا برنامه­های آتی) است. دو تکنیک اصلی ECM شامل ECM عامل و ECM غیرعامل است.