مسدود سازی روند صلح: (جغرافیا و هیدروپلیتیک، تاثیر آن بر مناقشه اسرائیل-فلسطین)

از زمان تاسیس دولت اسراییل در سال ۱۹۴۸، کشمکش بر روابط بین المللی در خاورمیانه چیره شده است. هجوم شهروندان اسرائیلی، مالکان سابق فلسطینی را آواره و درگیری ای را ایجاد کرده که در جهان به عنوان نزاع اسرائیلی-فلسطینی شناخته می شود. در حالی که گفتمان رایج در رسانه ها و ادبیات، مربوط به مناقشه زمین و نفت است، این مطالعه به یک منبع اصلی دیگر که عمدتا در مطالعات خاورمیانه نادیده گرفته شده است نگاه می کند. دسترسی به آب شیرین به طور موثری باعث تداوم درگیری های خاورمیانه بین اسرائیل و همسایگان عرب خود شده است و همچنان امروزه منبع نارضایتی را فراهم می کند. این مطالعه استدلال می کند که سیاست های آبی اسرائیل در سرزمین های اشغالی کرانه باختری و غزه اساسا فلسطینیان را بدون دسترسی کافی و یا ظرفیت کافی برای بدست آوردن منابع آب شیرین رها کرده است. دولت اسرائیل با بازیگری در یک تئاتر از آرمان های واقع گرایانه براساس بقای دولت و نادیده گرفتن قوانین بین المللی، به طور موثری نابرابری و بی ثباتی را در سرزمین های اشغالی بوجود آورده است. دولت با غفلت مداوم ازمسئله فلسطین و حقوق آنها برای قوانین آبی مناسب، روند صلح را مسدود و بدینگونه مانع تلاش های آینده در راستای صلح پایدار و ثبات در منطقه می شود.