اثر خاک اره صنوبر و بیوچارهای آن بر روند واجذب کادمیم دریک خاک آهکی

کادمیم یکی از رایج ترین و خطرناک‎ترین عناصر سنگین در محیط زیست است، که پاک سازی آن از محیط های آبی و خاکی امری ضروری و مهم است. در پژوهش حاضر، در قالب طرح کاملا تصادفی، اثر خاک اره و بیوچار تهیه شده از آن در دو دمای ۳۰۰ و ۶۰۰ درجه سلسیوس بر روند واجذب کادمیم در یک خاک لوم سیلتی، در دانشکده کشاورزی لرستان در بهار ۱۴۰۱ بررسی شد. به همین منظور خاک اره و بیوچارهای حاصل از آن در سه سطح صفر، ۲%و ۴% وزنی به یک خاک آهکی آلوده شده به ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم کادمیم افزوده شد. نمونه برداری از خاک های تیمار شده، ۹۰ روز بعد از آلوده شدن خاک ها با کادمیم و خوابانیدن تحت شرایط رطوبت مزرعه، انجام گرفت. به منظور بررسی روند واجذبی، در دوره های زمانی مختلف از ۵ تا ۲۸۸۰ دقیقه، نمونه ها به وسیله عصاره گیرEDTA عصاره گیری و غلظت کادمیم موجود در نمونه ها تعیین شد. نتایج نشان داد که کمترین میزان واجذب کادمیم در تیمار ۴% وزنی بیوچار خاک اره ۶۰۰ درجه سلسیوس بود که نسبت به شاهد به میزان ۸۰/۵% کاهش داشت. مقادیرکادمیم واجذب شده در خاک های تیمار شده با خاک اره نسبت به شاهد تفاوت معنی داری نداشتند. واجذب کادمیم در تمامی تیمارها در زمان های اولیه بیشترین مقدار بود و با گذشت زمان کاهش یافت. به عبارت دیگر ۵۰% واجذب کادمیم در ۲ ساعت اولیه رخ داد. بر اساس ضریب تعیین (۰/۹۴) و خطای استاندارد (۰/۲۳)، معادله تابع توانی به عنوان بهترین معادله پیش بینی کننده روند واجذب کادمیم در خاک موردبررسی به دست آمد؛ بنابراین در این تحقیق تیمار ۴%وزنی بیوچار خاک اره در دمای ۶۰۰ درجه سانتی گراد به عنوان بهترین تیمار به منظور کاهش آلودگی ناشی از کادمیم معرفی می گردد.