بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و شیوه تعامل والد-فرزند باگرایش به ارتباط با جنس مخالف دردانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول

هدف از انجام پژوهش‍‍حاضر، بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و شیوه تعامل والد- فرزند با گرایش به ارتباط با جنس مخالف در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر کنگاور استان کرمانشاه می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه های هفتم، هشتم و نهم به تعداد ۱۳۲۱نفر بوده که از این تعداد ۳۱۷ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای ارزیابی ویژگی های شخصیتی از پرسشنامه مک کری و کاستا، پیتلیک(۲۰۰۲) و برای سنجش رابطه والد- فرزند از شویل(۱۹۸۳) و برای بررسی میزان گرایش به ارتباط با جنس مخالف از پرسشنامه شاه آبادی و سلیمانی(۱۳۸۹)، استفاده گردید. برای تعیین پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ و به کمک نرم افزار spssویژگی های شخصیتی(۸۶/۰)، تعامل والد- فرزند( ۹۳/۰ ) و گرایش به جنس مخالف (۹۳/۰)، بدست آمده است. جهت آزمون فرضیه ها از همبستگی پیرسون برای تعیین روابط متغیرها و رگرسیون چند گانه گام به گام برای تعیین سهم هر کدام از متغیرها بهره گرفته شد. یافته ها نشان داد که رابطه معناداری بین ویژگی های شخصیتی دانش آموزان دختر با گرایش آنها به جنس مخالف وجود دارد. همچنین رابطه معناداری بین شیوه تعامل والد-فرزند با گرایش دانش آموزان دختر به جنس مخالف وجود دارد. مدل پیش بینی گرایش و تمایل به جنس مخالف در بین دختران نشان داد که به طور کلی متغیرهای گشودگی به تجارب نو، روان رنجوری، برون گرایی و کل ویژگی ها سهم قابل ملاحظه ای به ترتیب ۲۰/۰، ۲۵/۰، ۱۴/۰ و ۱۱/۰ در پیش بینی متغیر ملاک داشته اند.