مفهوم و جایگاه دعا از نظر تلمود و جوادی آملی با تکیه بر تسنیم

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 53

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_KALAM-12-4_011

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1402

چکیده مقاله:

دعا ارتباط انسان با خداست و مبتنی بر مبانی معرفت شناختی، هستی شناختی و تاثیر غیب در شهود است. تدقیق و تعمیق در مبانی فوق الذکر در تفاوت جایگاه دعا موثرند. سوال مفهوم و جایگاه دعا در کتاب تلمود و دیدگاه جوادی آملی با تکیه بر تفسیر تسنیم چیست؟ روش کار توصیف اطلاعات کتابخانه ای و تحلیل آنهاست. فرضیه ما تفاوت بنیادین بین آندوست. دستاوردها در تلمود: دلیل دعا، شباهت معنوی انسان در خلقت به خداوند است. انگیزه داعی بیشتر «خواستن» و داعی در نامبردن صفات خدا محدودیت دارد. شکل اولیه دعا تغییر کرده، دعا و نماز واجب عبادی شده است. بخش اعظم الفاظ دعا توسط حکمای سنهدرین در هیجده برکت تهیه شده و تعابیر دعا انسان گونه است. تسنیم: دلیل دعا فقر ذاتی حی متاله است. انگیزه داعی بیشتر «خواندن» مطرح شده و در نامبردن صفات خداوند محدودیت ندارد. الفاظ دعا نقل سخن معصوم(ع) و معرفت داعی به مضامین آن یقینی و موجب ارتقا معرفت اعتقادی، تربیتی، عبادی و تمایز جایگاه دعا گردیده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمد کاوه

دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب