فراسنجه های زیستی مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta (Lepidoptera: Gelechiidae) روی گیاهان میزبان مختلف

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 58

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JESI-43-3_008

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1402

چکیده مقاله:

شب پره ی مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta (Meyrick) یکی از مخرب ترین آفات گوجه فرنگی در مزرعه و گلخانه ها است. فراسنجه های زیستی این شب پره روی سه میزبان گیاهی از تیره بادنجانیان شامل چهار رقم گوجه فرنگی (وسترن رد، متین، سرین و ریوگراند)، سه رقم بادنجان (کاسپر سفید، راویا و مروارید گرد) و سه رقم فلفل (باچاتا، لورکا و نیروین) بررسی شد. طول دوره مراحل نابالغ، نرخ بقاء هر مرحله، طول عمر حشرات کامل نر و ماده و میزان زادآوری آفت روی برگ ارقام مورد آزمایش بررسی شد. آزمایش ها در دمای ۲ ± ۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵ ± ۶۵ درصد و دوره نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی انجام شد. نتایج مقایسه آماری ارقام مربوط به هر میزبان گیاهی نشان داد که تمامی پارامترهای جدول زندگی محاسبه شده حشره روی ارقام گوجه-فرنگی و ارقام بادنجان اختلاف معنی داری نداشتند. با این حال، در بین ارقام فلفل، نرخ خالص تولید مثل، نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت در رقم لورکا بیشتر از ارقام نیروین و باچاتا بود. نتایج مقایسه بین ارقام میزبان های مختلف نشان داد که بیش ترین درصد بقای مراحل نابالغ روی گوجه فرنگی رقم های سرین و متین و کمترین درصد بقاء روی فلفل رقم های لورکا و نیروین بود. طولانی ترین دوره مراحل نابالغ روی فلفل ارقام باچاتا و نیروین به دست آمد. کمترین زادآوری روی ارقام فلفل باچاتا و نیروین مشاهده شد. کم ترین نرخ خالص تولید مثل، نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت برای ارقام باچاتا و نیروین فلفل ثبت شد. به طور کلی، ارقام گوجه فرنگی، حساس به آفت بوده و رقم کاسپر سفید بادنجان به همراه ارقام باچاتا و نیروین فلفل از مقاومت نسبی بالاتری در برابر این آفت برخوردار بودند. اطلاعات حاصل از این پژوهش امکان استفاده از قابلیت های ارقام مقاوم را به منظور مدیریت جمعیت شب پره مینوز گوجه فرنگی در زمان طغیان آن فراهم می کند.

نویسندگان

بهرام ناصری

گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

عباس رحیمی آشجردی

گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

فاطمه حمزوی

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، مجتمع آموزش عالی سراوان، سراوان، سیستان و بلوچستان. ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbes, K., Harbi, A., Elimem, M., Hafsi, A. & Chermiti, ...
  • Bacci, L., da Silva, E. M., Martins, J. C., Soares, ...
  • Chi, H., You, R. M., Atlıhan, C. L., Smith, A., ...
  • da Silva, T. L., Terenciano, R. M., da Cruz, C. ...
  • Desneux, N., Luna, M. G., Guillemaud, T. & Urbaneja, A. ...
  • Hamzavi, F., Naseri, B., Hassanpour, M., Razmjou, J. & Golizadeh, ...
  • Imam, A. I. (۲۰۱۲). Effect of tomato and spicy pepper ...
  • Irannejad-Parizi, L., Zahiri, B., Babolhavaeji, H., Khanjani, M. & H. ...
  • Javadi Khedri, S., Khanjani, M., Hosseini, M. A., Leite, G. ...
  • Park, S., Jeong, W. Y., Lee, J. H., Kim, Y. ...
  • Sharma, H. C. & Ortiz, R. (۲۰۰۲) Host plant resistance ...
  • Smith, C. M., Khan, Z. R. & Pathak, M. D. ...
  • Smith, J. D., Dubois, T., Mallogo, R., Njau, E. F., ...
  • Tamoli Torfi, E., Seraj, A. A. & Rajabpour, A. (۲۰۱۵) ...
  • Tome, H. V. V., Barbosa, W. F., Martins, G. F. ...
  • نمایش کامل مراجع