واکاوی حقوقی سازوکارمدیریت بحران با نگاهی به قانون مدیریت بحران کشورمصوب ۱۳۹۸

شاید رساترین تعریف برای بحران آن باشد که اذعان کنیم حادثه ای است که ممکن است به دست بشر یا بطور طبیعی و بصورت ناگهانی واقع شده و موجب بروز تنگنا، سختی و خسران بر جامعه انسانی شود ومرتفع نمودن آن مستلزم اقدامات فوری ، اساسی و هماهنگ است که می طلبد با مدیریتی هم سو و یک پارچه و به کارگیری کلیه امکانات داخلی و گاهی بین المللی محقق گردد،که درنظام حقوقی جدید به آن مدیریت بحران گویند. در این راستا رعایت و خرق قواعدی که هست یا تدوین مقررات لازم در زمینه مدیریت بحران شهری میتواند تا حدود زیادی به کاهش آلام معنوی و مادی جامعه ی آسیب دیده یاری رساند بنابراین بایسته های حقوقی تدوین قوانین کارا و روز آمد و آموزش همگانی در کلیه سطوح و استفاده از تجارب سایر کشورها در مقابله با بحران های شهری در کنار برنامه ای مدون در سبک و سیاق ساختار شهری ، میتواند از یافته های این پژوهش تلقی گردد.