تاثیر طرحواره درمانی بر تصویر بدنی و دشواری هیجانی زنان

دشواری هیجانی و نگرانی درباره تصویر بدنی از جمله مولفه هایی هستند که بر روی افراد تاثیر می گذارند. با توجه به اینکه طرحواره درمانی، درمان یکپارچه، عمیق و کارآمدی است سوال پژوهش حاضر این است که آیا این مداخله می تواند بر تصویر بدنی و دشواری هیجانی زنان تاثیرگذار باشد؟ هدف پژوهش طرحواره درمانی بر تصویر بدنی و دشواری هیجانی بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان چاق مبتلا به پرخوری مراجعه کننده به یک کلینیک روان شناختی پایا شهر رشت در سال های ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. نمونه پژوهش را هشت نفر از زنان با نارضایتی بدنی تشکیل داده بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجانی (DERS)، پرسشنامه های نگرانی تصویر بدنی (BICI) لیتلتون و همکاران (۲۰۰۵) و مصاحبه نیمه ساختاریافته و پروتکل طرحواره درمانی (سیمپسون، ۲۰۱۸) بود. داده ها از طریق تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد در مرحله پس آزمون، طرحواره درمانی نسبت به گروه کنترل در بهبود بر تصویر بدنی و دشواری هیجانی تفاوت معناداری داشتند. با توجه به تاثیر طرحواره درمانی بر تصویر بدنی و دشواری هیجانی پیشنهاد می گردد علاوه بر توجه به مولفه های جسمانی در درمان افراد با نارضایتی تصویر بدنی به توجه شود.