حذف فلزات سنگین از آب و پساب با بربرجذب به وسیله انواع مختلف ژل های پلیمری

امروزه وجود یون های فلزات سنگین در فاضلاب های صنایع مختلف از مشکلات محیط زیست جهان مدرن به ­شمار می آید. از این رو، روش ­های مختلفی برای برجذب و حذف یون های فلزات سنگین از فاضلاب های صنعتی و پساب ها به ­کار­گرفته می شوند. از روش ­های موثر در این زمینه، برجذب به ­وسیله ژل های پلیمری است که به دسته های مختلف هیدروژل، هواژل، میکروژل و نانوژل تقسیم می شوند. این مواد شبکه های پلیمری متخلخل دارای اتصالات عرضی هستند. آن­ها با داشتن ویژگی­ های فیزیکی و شیمیایی مطلوب نظیر مساحت سطح زیاد، تنوع اندازه، دوام زیاد، تنوع انحلال پذیری، وجود مراکز برجذب فعال و سازگاری با محیط زیست، می ­توانند یون­ های فلزات سنگین نظیر سرب، کادمیم، جیوه، مس و فلزاتی از این قبیل را به ­طور فیزیکی و شیمیایی و بدون ایجاد اثر مخرب ثانویه از محیط ­های آبی آلوده با بازده زیاد برجذب کنند. چارچوب کلی ساختار این ژل­ ها با یکدیگر مشابه بوده و عواملی چون اندازه منافذ، اندازه شبکه ­ها و وجود مایع یا گاز در منافذ باعث ایجاد دسته­ بندی ­های مختلف در ژل­ ها می ­شود. در این مقاله، ابتدا هر یک از انواع ژل­ ها و ویژگی­ های منحصر به فرد آن ها معرفی و سپس روش ­های کلی ساخت، بهینه ­سازی­ های ویژه به ­منظور تقویت برجذب و سازوکار های برجذب فلزات به­وسیله ژل ­ها مرور می ­شود.