رزین های قابل شبکه ای شدن نوری برای کاربردهای چاپ سه بعدی
محل انتشار: فصلنامه بسپارش، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 66
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BSPR-13-3_001
تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1402
چکیده مقاله:
چاپ سه بعدی فرایندی است که طی آن اجسام سه بعدی با افزودن لایه های متوالی مواد (مانند پلیمرها) روی هم ساخته می شوند. در حال حاضر، این فرایند از مهمترین زمینه های پژوهشی در مراکز پژوهشی دانشگاهی و صنعتی به شمار میرود. در میان رویکردهای مختلف برای چاپ سه بعدی، پلیمرشدن نوری به دلیل گستره وسیع مونومرها-اولیگومرهای قابل پلیمرشدن نوری (نورپلیمرها) بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این روش، دو جزء آغازگرهای نوری و مونومرها-اولیگومرها مهمترین اجزا برای چاپ سه بعدی هستند که نه تنها امکان چاپ رزین، بلکه بر خواص کاربردی قطعه مانند استحکام مکانیکی، دقت ابعادی، شفافیت، مدول و سایر موارد اثرگذارند. در این مقاله، مهمترین دسته از نورپلیمرهای استفاده شده در فرایند چاپ سه بعدی از نقطه نظر شیمی واکنش و مزایا و معایب آنها مرور می شود. بدیهی است طراحی و ساخت رزین های پخت پذیر نوری نیازمند داشتن دانش درباره انواع رزین های موجود و چالش های مرتبط به آن است. از این رو، این مقاله می تواند منبع مناسبی برای پژوهشگران فعال در این زمینه باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی شیخی
دانشجو/ دانشگاه اصفهان
شقایق وکیلی
زنجان، دانشگاه زنجان، دانشکده شیمی، کد پستی۳۸۷۹۱۴۵۳۷۱