سبک مدیریت حکمت محور و سازه ها و مسیرهای دستیابی به آن و رابطه آن با رهبری تحول گرا (مورد مطالعه: هتل های پنج ستاره شهر تهران)

در ادبیات مربوط به حوزه مدیریت و سازمان یکی از موضوعاتی که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است، مدیریت حکمت محور است که با مباحث مختلفی از جمله رهبری تحول گرا بی ارتباط نیست. پژوهش حاضر، با هدف بررسی پیشایندهای مدیریت حکمت محور و نقش آن در رهبری تحول گرا انجام شده است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. برای تست فرضیات، از یک پرسش نامه ۵۰ سوالی طبق طیف استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، مجموعه مدیران و کارکنان هتل های پنج ستاره در شهر تهران به تعداد ۸۰۰ نفر است؛ حجم نمونه ۲۶۰ نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان، به روش طبقه ای نسبی، انتخاب شدند. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و اعتبار سازه با استفاده از نرم افزار لیزرل و از روش تحلیل عاملی تاییدی بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار لیزرل و مدل تحلیل مسیر و برای تحلیل متغیر میانجی از آزمون سوبل استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چهار متغیر تجربه، معنویت، احساسات و دانش تاثیر معنادار و مثبتی بر مدیریت حکمت محور و رهبری تحول گرا دارند. مدیریت حکمت محور نیز، تاثیر معنادار و مثبتی بر رهبری تحول گرا دارد و نقش میانجی گری را بین عوامل ذکرشده و رهبری تحول گرا ایفا می کند. مدیریت حکیمانه می تواند از طریق آموزش و تلاش، با ایفای نقش یک رهبر در سازمان، بر کارکنان خود نفوذ کرده و حکمت را از طریق مسیرهای تجربه، معنویت، احساسات و دانش کسب و به آن ها منتقل نمایند.