بررسی میزان شیوع اختلالات تیروئیدی در خانم های باردار شهر همدان

مقدمه: پژوهش های مختلف ثابت کرده اند که اختلالات تیروئیدی مادر در دوران بارداری عوارض زیادی دارد. در دستورالعمل های کنونی هنوز توافقی مبنی بر غربالگری عمومی در همه خانم های باردار و یا فقط در افراد دارای فاکتورهای خطر، وجود ندارد. بر این اساس این پژوهش به بررسی فراوانی اختلالات تیروئید در خانم های باردار پرخطر و کم خطر می پردازد.  روش کار: در پژوهشی مقطعی طی بازه زمانی سال های ۹۶-۹۵، به صورت سرشماری، از میان همه خانم های باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان، که برای اولین ویزیت بارداری در سه ماهه نخست به آزمایشگاه مرکز بهداشت مراجعه کرده بودند، ۸۵۲ نفر انتخاب و بررسی شدند. بر اساس شرح حال و معاینه تیروئید در دو گروه پرخطر و کم خطر قرار گرفتند و سپس تست های تیروئیدی، آنتی TPO و آنتی بادی در همه آنها اندازه گیری و اختلالات تیروئید بررسی شد. یافته ها: از ۸۵۲ نفر ۲۶/۵% هیپوتیروئید تحت بالینی، ۱/۲% هیپوتیروئیدی آشکار، ۰/۵% هیپرتیروئیدی آشکار و ۰/۲% هیپرتیروئید تحت بالینی داشتند. ۲۵/۶% در گروه پرخطر و ۷۴/۴% در گروه کم خطر قرار گرفتند. در گروه پرخطر ۳۷/۴% و در گروه کم خطر ۲۵% دچار بیماری تیروئید بودند ( ۰/۰۰۱ > P). آنتی بادی ضد تیروئید پروکسیداز در ۱۱% از افراد مثبت و در ۸۹% منفی بود. نتیجه گیری: کم کاری تیروئید در خانم های باردار شایع است و اگر غربالگری صرفا در گروه های پرخطر انجام شود ۲۵% افراد با اختلالات هیپوتیروئید آشکار و تحت بالینی تشخیص داده نمی شوند؛ ضمن این که برای تعیین دقیق فراوانی اختلالات تیروئیدی باید به دنبال معیارهای جدیدتر و موثرتری بود.