بررسی انعطاف پذیری ریختی شکل بدن ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) وحشی و پرورشی با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی شکل بدن و مقایسه ریختی بین جمعیتی ماهیان کپور معمولی وحشی (دریایی) و پرورشی با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی بود. به این منظور از ۶۵ قطعه ماهی شامل ۲۳ ماهی کپور معمولی وحشی و ۴۲ ماهی کپور معمولی پرورشی نمونه گیری شد. از نمونه ها عکس برداری و ۱۶ لندمارک بر روی تصاویر مشخص شد. به منظور حذف داده های غیرشکلی از مختصات لندمارک های رقومی شده از آنالیز پروکراست استفاده شد. از آزمون های تحلیل مولفه های اصلی (PCA) و تحلیل تابع متمایزکننده (DFA) استفاده شد. نتایج نشان داد دو جمعیت ماهیان مولد وحشی و پرورشی با استفاده از آنالیز PCA به طور کامل از یکدیگر تفکیک شدند و سه مولفه اول حدود ۶۴.۴۱ درصد کل تغییرات را به خود اختصاص دادند. بر اساس DFA برای ویژگی های ریخت سنجی، افراد به طورصحیح در جمعیت اصلی خود قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان دهنده وجود اختلاف معنی دار در عمق و پهنای بدن ماهیان کپور وحشی و پرورشی با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی بود به طوری که ماهیان کپور معمولی پرورشی دارای بدن عمیق تر (مربوط به جابه جایی لندمارک ۵ و ۱۲)، بدن پهن تر (مربوط به جابجایی لندمارک های ۱۲-۱۱-۱۰-۶-۵) و همچنین ساقه دمی کوتاه تری (مربوط به جابه جایی لندمارک های۱۰-۹-۷-۶) نسبت به ماهیان کپور معمولی وحشی بودند.