ارزیابی فاکتورهای شغلی روانی- اجتماعی و عوامل ارگونومیکی در رابطه با شدت ناراحتی کمر در پرستاران بخش اورژانس

مقدمه و هدف : هدف این تحقیق بررسی رابطه شدت ناراحتی در ناحیه کمر با دو فاکتور مسبب کمردرد شغلی- عوامل خطر ارگونومیکی و عوامل روانی- اجتماعی- که در پرستاران بخش اورژانس نمود بالایی دارند، بود. روش کار :این مطالعه مقطعی بر روی ۱۲۰ پرستار بخش اورژانس سه بیمارستان در اصفهان انجام شد. برای ارزیابی روزانه عوامل شغلی روانی- اجتماعی، عوامل خطر ارگونومیکی و شدت ناراحتی کمربه ترتیب از پرسشنامه معتبرمحتوای شغلی(۱)، چک لیست شناسایی خطرات ارگونومیکی (NIOSH, ۱۹۹۴) و پرسشنامه نوردیک استفاده شد. سوالات در پایان هر روز کاری و به مدت پنج هفته از افراد پرسیده شدند. تجزیه و تحلیل نهایی با آزمون آماری Spearman ،Mann-Whitneyو اسمیرنوف کولوگروف با نرم افزارSPSS۱۸/PASW انجام شد. نتایج : نیاز کار، ماهیت شغل، تقابل اجتماعی و عوامل خطرارگونومیکی با شدت ناراحتی کمر رابطه معنی داری داشتند (P <۰.۰۵). درحالی که میان آزادی تصمیم گیری با شدت ناراحتی کمر رابطه وجود نداشت. نتیجه نهایی:با کاهش تقابل اجتماعی و افزایش نیاز کاری، ماهیت شغل، عوامل خطر ارگونومیکیشدت ناراحتی کمردر پرستاران بخش اورژانس افزایش می یابد. بنابراین به منظور کاهش شدت ناراحتی کمردر پرستاران، باید علاوه بر فاکتورهای ارگونومیکی، فاکتورهای روانی اجتماعی را نیز مدنظر قرار داد.