اختلالات رفتاری دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر همدان و عوامل مرتبط با آن

مقدمه : اختلالات رفتاری، اختلالات شایع وناتوان کننده ای هستند که باعث اضمحلال شخصیت ومانع پیشرفت فرد می شود. هدف این مطالعه، تعیین اختلالات رفتاری در دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی همدان و ارتباط آن با برخی عوامل است. روش کار: در این مطالعه مقطعی، ۴۰۰ دانش آموز بصورت نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ترجمه شده وودورث و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های آماری مانند آزمون کای-دو تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی ۸۵/۱۲ با انحراف معیار ۹۴/۰ سال بود.از افراد مورد مطالعه، ۲۶% هیچیک از اختلالات را نداشتند، ۷/۴۳% یک الی ۴ اختلال و بقیه بیش از ۴ اختلال را نشان دادند. میزان شیوع اختلال هیجان پذیری ۱/۴۹% ، وسواس ۶/۳۶% ، گوشه گیری ۵/۳۰% ، پارانوئیدی ۲/۳۴% ، افسردگی ۵/۴۹% ، پرخاشگری ۶/۱۸% ، بی قراری ۳/۱۵% و تمایلات ضداجتماعی ۴/۲% برآورد شد. بین از دست دادن یک یا هر دو والدین و میزان اختلال هیجان پذیری در دانش آموزان ارتباط معناداری مشاهده شد (۰۱۸/۰(P=. همچنین اغلب اختلالات رفتاری در دانش آموزانی که پدران بیکار یا بازنشسته و از کار افتاده داشتند و یا در افرادیکه فاقد مالکیت منزل مسکونی بودند، بیشتربود. نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه حاکی از شیوع بالای اختلالات رفتاری در بین دانش آموزان دختر جامعه مورد پژوهش است. با توجه به آثار سوء این اختلالات در روند یادگیری و ارتباطات اجتماعی دانش آموزان، توجه و تعامل بیشتر مسئولین، معلمین و والدین برای یافتن راهکارهایی به منظور پیشگیری از بروز این اختلالات را می طلبد.