بررسی رابطه ی آگاهی از کدهای اخلاق و میزان خطاهای پرستاری گزارش شده توسط پرسنل پرستاری شاغل در بیمارستانهای آموزشی درمانی شهر بوشهر در سال ۱۳۹۳

مقدمه : اخلاق پرستاری یکی از شاخه های اخلاق حرفه ای است که اخلاقیات را به صورت کاربردی در حیطه ی عمل پرستاری و تصمیم گیری های اخلاقی وارد می نماید.پژوهش حاضر به منظور سنجش میزان آگاهی پرسنل شاغل در بخش های درمانی بیمارستانهای آموزشی درمانی شهر بوشهر و ارتباط آن با خطاهای پرستاری در سال ۱۳۹۳ است. روش کار: مطالعه از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی با طرح مقطعی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی پرستاران شاغل در بخش های درمانی بیمارستانهای آموزشی درمانی شهر بوشهر در سال ۱۳۹۳ بودند و ۱۶۰ نفر وارد مطالعه شدند. نمونه گیری با روش سرشماری بود. برای سنجش ارتباط بین کدها و خطاها از نتیجه همبستگی پیرسون و برای تحلیل سایر ارتباطات دموگرافیک از تی تست وآنوا استفاده گردید. یافته ها: پرستاران در شناخت آگاهی نسبت به کدهای اخلاقی، ۵۷ درصد ضعیف، ۱۹ درصد متوسط و ۲۴ درصد از شناخت قوی، برخوردار بودند. میانگین خطاهای پرستاری ۱۵.۳۸±۱۶.۸۲ مشخص گردید. با بررسی بین میانگین آگاهی افراد و میانگین خطاهای پرستاری  از طریق تی تست ارتباط آماری معنی داری دیده شد (۰۵/۰ P<). بین فاکتورهای جمعیت شناختی، میزان آگاهی و میزان بروز خطا ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش توصیه می شود که آموزش اخلاق حرفه ای برای دانشجویان و پرسنل پرستاری و نیز برنامه های لازم جهت ارتقاء آموزش اخلاق حرفه ای و کاهش میزان خطاهای پرستاری در اولویت قرار گیرد.