مقایسه رشد کلنهای مختلف صنوبر در جنگلکاریهای جلگه ای غرب گیلان

بررسی سازگاری و قابلیت تولید چوب در ارقام خارجی صنوبر از دهه چهل در گیلان شروع شد. برخی از ملاحظات و خواهشهای اکولوژیکی در صنوبرها ممکن است آنها را با موفقیت یا عدم موفقیت مواجه سازد. این طرح در مناطق جلگه ای صنوبرکاریهای سنواتی غرب گیلان، در چهار منطقه (تکرار) و با سه کلن (تیمار)P. deltoides ۷۹.۵۱، P. deltoides ۶۹.۵۵ و P. euramericana ۲۱۴، مساحت هر واحد آزمایشی ۲۰۰۰ متر مربع به ابعاد ۴۰ x ۵۰ متر با فاصله کاشت ۴ x ۳ متر در قالب آماری طرح آزمایش بلوکهای کامل تصادفی به منظور اندازه گیری قطر برابر سینه، ارتفاع کل و حجم به اجرا درآمد. نتایج نشان می​دهد که میان کلنهای مختلف صنوبر و محل اجرای طرح (تکرارها) از نظر خصوصیات رویشی اختلاف معنی دار وجود دارد. بیشترین رویش حجمی در منطقه طولارود بافت لوم شنی به کلن P. euramericana ۲۱۴ و در منطقه شاندرمن با بافت لوم رسی شنی به کلن P. ۷۹.۵۱ و در منطقه گیسوم با بافت شنی به کلن P.d ۷۹.۵۱ و در منطقه هفت دغنان با بافت لومی به کلن ۶۹.۵۵ به ترتیب با ۹/۲۶، ۴/۲۵، ۲/۲۴ و ۵/۲۳ ۰ مترمکعب در هکتار در سال تعلق داشت. در گروه بندی مناطق از نظر رویش حجمی، قطر، ارتفاع و سطح مقطع برابر سینه، به ترتیب هفت دغنان و طولارود در گروه نخست قرار گرفتند. و در گروه بندی کلن ها، کلن P. ۷۹.۵۱ در گروه نخست قرار گرفت؛ و از نظر درجه بندی کیفی درختان، بیشترین درصد کیفی به کلن ۵۵/۶۹ در منطقه گیسوم تعلق داشت.