مطالعه رشد و عملکرد سه گونه سوزنی برگ غیر بومی در سواحل شرقی دریای مازندران (مطالعه موردی ایستگاه تحقیقات زاغمرز)

این تحقیق به منظور تعیین رشد و تولید سه گونه کاج در ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع زاغمرز واقع در اراضی ساحلی شرق دریای مازندران اجرا شده است. تیمارهای تحقیق گونه­های کاج بادامی  (.L Pinus  pinea) ، کاج بروسیا (Pinus brutia Elwes &Henry) و کاج کاشفی (.Roxb  Pinus longi folia) بودند. نهال­های آنها در سال ۱۳۷۴ در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی به فاصله ۳ در ۳ متر در سه تکرار کاشته شدند. تا سال یازدهم در پایان هر فصل رشد زنده­مانی و خصوصیات کمی و کیفی پایه­ها ثبت و اندازه­گیری شد. نتایج تجزیه واریانس تفاوت بین گونه­ها  از نظر زنده­مانی، قطر یقه و قطر برابر سینه را  در پایان سال یازدهم اجرای تحقیق معنی­دار نشان نداد اما تفاوت آنها از نظر کیفیت و ارتفاع کل را معنی­دار نشان داد. زنده­مانی گونه­ها در سال دهم از ۴۳/۸۲ درصد برای کاج کاشفی تا ۶۸/۹۵ درصد برای کاج بادامی در نوسان بود. میانگین قطر برابر سینه از ۴۹/۹ سانتی­متر برای کاج کاشفی تا ۲۳/۱۲ سانتی­متر برای کاج بروسیا در تغییر بود. بیشترین فراوانی پایه­ها با درجه کیفی بالاتر از متوسط به گونه­های کاج بادامی و کاج بروسیا مربوط گردید. بر اساس نتایح گروه­بندی میانگین­ها (دانکن ۵ درصد) بیشترین میانگین ارتفاع به کاج بروسیا (۵۹۱ سانتی­متر) و کمترین آن به کاج کاشفی (۶۷/۲۸۷ سانتی­متر) مربوط شد حجم در هکتار کاج بروسیا حدود ۴۰ متر مکعب و برای کاج بادامی و کاج کاشفی به ترتیب  ۶۷/۱۹ و ۴۸/۱۰ متر مکعب بوده است. متوسط رشد قطری سالانه برای کاج بروسیا، بادامی و کاشفی به ترتیب ۱۲ میلی­متر ، ۵/۱۰ میلی­متر و ۲/۹ میلی­متر بوده است. متوسط رشد سالانه ارتفاعی برای سه گونه یاد شده نیز به ترتیب ۲/۵۹ سانتی­متر ، ۴۰ سانتی­متر و ۷۷/۲۸ سانتی­متر بوده است. تا پایان سال دهم گونه­های کاج بروسیا و کاج بادامی سازگاری خوبی نشان دادند.