تاثیر مادر شدن بر فرآیندهای توجهی: بررسی تغییرات و مکانیسم های شناختی درگیر در توجه

مقدمه و هدف: مادر شدن نشان دهنده یک دوره گذار مهم در زندگی است که شامل تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و شناختی در زنان می شود. درحالی که جنبه های فیزیولوژیکی مادری به خوبی مستند شده است، درک علمی تحولات شناختی پس از زایمان همچنان راه درازی را پیش رو دارد. این تغییرات به ویژه درزمینه فرایندهای توجهی، که برای مراقبت موثر ضروری هستند، مرتبط هستند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که مادران پس از یک افت در کارکرد فرایندهای توجهی. در طول زمان توانایی های شناختی بهبودیافته ای از خود نشان می دهند که ناشی از انجام تکالیف پیچیده والدگری است. والدگری به ویژه برای مادران با یک اثر محافظت کننده عصبی بر عملکرد شناختی همراه است و بر طول عمر شناختی کمک می کند. هدف این تحقیق بررسی این فرایندهای توجهی است. روش: این مطالعه رفتاری مقطعی با روش نمونه گیری گلوله برفی شامل ۱۱۳ زن در بازه سنی ۲۴ تا ۳۶ بود که در ۴ گروه تقسیم شدند. گروه اول (۱۸نفر) زنانی بودند که به تازگی مادر شده اندر دارای (کودکان زیر ۱سال)، گروه دوم (۲۲ نفر) مادران کودکان نوپا (دارای کودکان ۱ تا ۳ ساله) و گروه سوم (۲۰نفر) مادران باتجربه (دارای کودکان ۳ تا ۱۰ساله) و گروه کنترل(۵۳نفر) از زنان متاهلی که تاکنون مادر نشده اند. آزمون های شناختی مختلف و تکالیف مرتبط با توجه برای ارزیابی فرایندهای توجه ازجمله توجه انتخابی، توجه پایدار، و بازداری پاسخ اجرا شد. این آزمون ها شامل آزمون ردسازی، آزمون شبکه توجه (ANT) و پارادایم های تکالیف دو گانه بود. یافته ها: مادران جدید به دلیل نیاز به مراقبت از نوزاده عملکرد ضعیف تری در تکالیف توجه انتخابی نشان دادند. آن ها همچنین به دلیل اختلالات معمول خواب، توانایی توجه پایدار کمتری را نشان دادند و در تکلیف دوگانه عملکرد خوبی نداشتند. مادران کودکان نویا هنوز با چالش هایی در توجه انتخابی مواجه بودند اما پیشرفت های جزئی نشان دادند. آن ها در تکالیف توجه پایدار بهتر عمل کردند زیرا کودکان نوپایشان مستقل تر شدند و عملکرد آن ها در تکلیف دوگانه بهبودیافته بود. مادران باتجربه در مقایسه با سایر گروه ها توجه انتخابی و پایدار بهبودیافته ای را نشان دادند که نشان دهنده سازگاری آن ها با مادری بود. آن ها همچنین در تکلیف دوگانه عملکرد بهتری داشتند. گروه کنترل در توجه انتخابی و تکالیف توجه یایدار از همه گروه های مادری بهتر عمل کردند، زیرا مسئولیت های مراقبت از کودک بر دوش آن ها نبود. همچنین این مادران در تکلیف دوگانه عملکردی عالی داشتند.بحث و نتیجه گیری: این تحقیق روشن کننده پویایی های شناحتی و توجهی مادری و پیامدهای آن را برای رشد و مراقبت از کودک بود. مادری تاثیر عمیقی بر فرآیندهای توجه دارد، به طوری که تغییرات شناختی در مراحل مختلف مادری متفاوت است. این سازگاری ها برای مراقبت موثر ضروری هستند و ممکن است بر رشد رفتارهای توجهی نوزادان نیز تاثیر بگذارند. درک تعامل پیچیده بین فرآیندهای مادری و توجه بسیار مهم است، به ویژه در عصر دیجیتال، که در آن منابع توجه به طور مداوم به چالش کشیده می شوند.