اهداف و شیوه های فرزند پروری والدین ایرانی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 48

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MOTHERCON01_034

تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1402

چکیده مقاله:

هدف: پژوهش حاضر با اهداف فرزند پروری و شیوه های فرزندپروری والدین ایرانیدر دو بخش کیفی و کمی طراحی و اجرا شده است؛بخش کیفی شامل ۴ مطالعه (استخراج اهداف و ارزش های فرزند پروری و روش های فرزند پروری والدین ایرانی بود و بخش کمی شامل یک مطالعه (طراحی و مطالعه مقدماتی ویژگی های روان سنجی سیاهه فرزند پروری ایرانی) بود این پژوهش از حیث هدف.جزو مطالعات بنیادی، از نظرماهیت داده های جمع آوری شده جزو مطالعات ترکیبی و شیوه مورد استفاده در آن. راهبرد اکتشافی متوالی بود. شرکت کنندگان بخش کیفی، شامل ۴۴ نفر از والدین مسلمان ایرانی و ۷ نفر از فرزندان ۱۵-۲۱ ساله آنها وشرکنند گان بخش کمی ۳۷۶ نفر از والدین مسلمان ایرانی بودند.روش: در اهداف فرزند پروری والدین ایرانی از روش مصاحه بهره گرفته شد و حاصل کد گذاری های باز، محوری و گزینشی،۲۷۲ کد اولیه، ۳۱ مفهوم ۶ مقوله و۲ طبقه کلی بود: الف:طبقه قابلیت های درون فردی که شامل قابلیت های روان شناختی (قابلیت های شناختی، هویت، حرمت خود. تنظیم هیجان، خودمختاری، تاب آوری، مسئولیت پذیری، نظم فردی)، قابلیت های معطوف به پیشرفت (قابلیت های جسمی, اقتصادی/ مالی، شغلی، تحصیلی هدف/ برنامه) و قابلیت های معنوی (دینداری، اخلاق فردی) است ب- طبقه قابلیت های بین فردی که شامل قابلیت های ارتباط بین فردی (صمیمیت، مهرورزی، قاطعیت، انعطاف/ انتفادپذیری)، قابلیت های ارتباط خانوادگی (سازگاری. مهارت های ارتباطی, احترام والدین. همکاری و مشارکت. تعهد، وفاداری/ انسجام، قانون پذیری، اطاعت) و قابلیت های اجتماعی (حقوق دیگران قانون پذیری؛ روابط عمومی، اخلاق اجتماعی، نوع دوستی/ یاریگری، سازگاری/ تایید جویی و تعهد اجتماعی) است. در روش فرزند پروری نیز از مصاحبه استفاده شد و حاصل کدگذاری های باز، محوری و گزینشی ۲۵۹ کد اولیه، در ۱۷ مفهوم، ۶ مقوله و ۲ طبقه کلی بود: الف: شامل سه محور صمیمیت با سه مفهوم طرد، محبت، خدمات افراطی؛ محور ساختار/ قانون با سه محور انعطاف پذیری، ساختار متعادل و آشفتگی و محور خودمختاری با سه مفهوم اجبار، حمایت از خودمختاری و اهمال کاری است.

نویسندگان

اصغر پورصالحی

دکتری تخصصی روانشناسی