بررسی فقهی و حقوقی حق حضانت مادر

حضانت یکی از حقوق بنیادین والدین است که با جدایی آنان این حق و تکلیف وجه دیگری می یابد، این حق تا پایان سن ۷ سالگی شناسایی و پس از آن نیز تابع مصالح کودکان است. در همین راستا آنچه بیشتر مطمح نظر قضات بوده رعایت حق مادرانگی و نیاز متقابل کودک است. از سوی دیگر در حقوق متقابل، فرزندان باید با رعایت حق مادرانگی؛ ملاقات، انفاق به مادر در صورت عجز از تامین هزینه های متعارف را تامین نمایند. علاوه بر اخلاق، فقه و حقوق موضوعه ایران زمینه های تامین این حق، فرزندان در حدود توانایی های خود باید اهتمام نمایند. در قانون مصوب حمایت خانواده مصوب ۵۳ برای امکان اعمال حق مادرانگی پس از فوت پدر پیش بینی هایی شده بود لکن با تصور این که مغایرتی با شرع دارد. حذف شد. اما به نظر می رسد با مبانی فقهی ولایت مادر پس از فوت پدر سازگاری دارد.