امکانسنجی بهرهگیری از تهویه طبیعی در ساختمانهای مسکونی شهر اصفهان با به کارگیری دودکش خورشیدی به منظور کاهش بار سرمایشی ساختمان

چند دهه است که مصرف انرژی یک موضوع مهم و حساس جهانی است . صنعت ساختمان به عنوان یک صنعت پرمصرف در نظر گرفته شده است که در آن مقدار زیادی سوخت و انرژی در طول عمر ساختمان مصرف می شود. بخش عمدهای از انرژی در یک ساختمان توسط گرمایش و سرمایش مصرف می شود. سیستم های گرمایش و سرمایش سنتی به میزان زیادی در انتشار گازهای گلخانه ای به ویژه دی اکسید کربن کمک می کنند. تهویه طبیعی یکی از سادهترین و پرکاربردترین راهبردهای خنک کننده غیرفعال است که با اجازه دادن به هوا در داخل ساختمان به دست می آید. به منظور کاهش مصرف انرژی در طول دوره عملیاتی ساختمان به ویژه برای کشورهای گرمسیری ، طراحی خنک کننده غیرفعال نقش مهمی ایفا می کند. چهارراه مختلف ، یعنی دیوار ترومب ، دودکش خورشیدی ، نمای دوپوسته و حوضچه سقفی برای گرمایش خورشیدی استفاده می شوند. دودکش خورشیدی یک فناوری غیرفعال طبیعی است که از انرژی خورشیدی برای تولید اثر شناوری استفاده می کند که جریان هوا را از طریق کانال هوا هدایت می کند. تکنیک دودکش خورشیدی به عنوان یکی از تکنیک های خنک کننده غیرفعال برای اقلیم گرم و خشک مورداستفاده قرار می گیرد. هدف اصلی تحقیق کاهش بار سرمایشی ساختمان مسکونی بوده است . همچنین تجزیه و تحلیل انجام شده از طریق طراحی ساختمان مسکونی واقع در شهر اصفهان انجام شده است و شبیه سازی آن با استفاده از نرم افزار دیزاین بیلدر برای روز ۱۳ تیر ماه صورت گرفته است . عوامل تاثیرگذاری در عملکرد دودکش خورشیدی سهیم هستند لذا در این تحقیق ۳ پارامتر تاثیر نسبت سطح دودکش خورشیدی به سطح کلی نمای جنوبی ، عرض دودکش خورشیدی و همچنین ابعاد دریچه های دودکش خورشیدی مورد تجزیه وتحلیل قرارداده است . و این ۳ پارامتر اصلی هرکدام دارای سه زیرمجموعه دیگر نیز می باشد. با توجه به ۹ حالت شبیه سازی صورت گرفته بهترین دودکش خورشیدی با توجه به اقلیم اصفهان انتخابشده است . با انتخاب بهترین حالت دودکش خورشیدی به میزان ۴۴% در انرژی سرمایش صرفه جویی شده است و به میزان ۵% بهبود دمای هوا را داشته است .