تاثیر الیاف فولادی انتهایی قلابدار بر خواص مقاومت و دوام بتن ژئوپلیمری

بتن به دلیل قابلیت پذیرش در سطح جهانی به عنوان یک مصالح ساختمانی جذاب پذیرفته شده است . سیمان جزء اصلی مورد استفاده در ساخت بتن است و محصولی مضر برای محیط زیست است . به منظور کاهش انتشار کربن ، استفاده از سیمان باید محدود شود و مواد جایگزین باید شناسایی شوند. یکی از این گزینه ها با دوام بهبود یافته بتن ژئوپلیمری (GPC) است . به جای سیمان در بتن ، ضایعات صنعتی مانند خاکستر بادی ، سرباره کوره بلند دانه بندی شده (GGBS) ، خاکستر پوسته برنج ، کائولین و سایر محصولات جانبی را می توان به عنوان مواد چسبنده در GPC استفاده کرد. در عین حال، با توجه به قرار گرفتن بتن در شرایط سخت محیطی ، طراحی بتن ژئوپلیمری بادوام برای جایگزینی بتن معمولی باید صورت گیرد. یکی از روش ها استفاده از الیاف فولادی در بتن است که مقاومت در برابر ترک آن را بهبود می بخشد و بنابراین تاثیر مثبتی بر خواص دوام سازه های بتنی دارد. با این وجود، مطالعات محدودی به بررسی اثر الیاف فولادی با انتهای قلابدار بر روی خواص مقاومت و دوام بتن ژئوپلیمری می پردازد. در این مطالعه ، بتن ژئوپلیمری تهیه شده با خاکستر بادی ، سرباره کوره بلند دانه بندی شده (GGBS)، NaOH، ۳SiO۲Na، ماسه تولیدی و سنگدانه های درشت طبیعی ، که الیاف فولادی انتهای قلاب دار با نسبت ابعاد ۶۷ در دوزهای متفاوت به مخلوط آن اضافه شد مورد بررسی قرار گرفت . نتایج تجربی نشان داد که افزودن الیاف، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی شکافته و مقاومت خمشی بتن ژئوپلیمری را در دوز بهینه بهبود بخشید. اما بالاتر از دوز بهینه ، مقاومت بتن ژئوپلیمری تقویت شده با الیاف فولادی (SFRGPC) کاهش یافت . عمق نفوذ آب نیز در SFRGPC در مقایسه با GPC کاهش داشت و به طور کلی نشان داده شد افزودن الیاف فولادی در دوز بهینه باعث بهبود عملکرد بتن ژئوپلیمری خواهد شد.