بررسی تراوش پذیری گازهای خالص متان و دی اکسید کربن با کاربرد غشای ترکیبی پلی اتر ایمید/پلی اتیلن گلایکول

امروزه فناوری غشایی به دلیل برخورداری از مزایای بسیار در مقایسه با دیگر فناوری های جداسازی جایگاه ویژه ای در صنایع مختلف پیدا نموده است. کاربرد روز افزون این فناوری در صنایع مختلف بویژه صنایع نفت، گاز و پتروشیمی دلیلی بر این مدعاست. در این پژوهش عملکرد غشای پلی اتر ایمید -پلی اتیلن گلایکول جهت جداسازی گاز کربن دی اکسید و متان مورد بررسی قرار گرفت.در ابتدا غشای آلیاژی پلی اتر ایمید -پلی اتیلن گلایکول توسط روش جدایش فازی گرمایی تهیه شدند. مورفولوژی و ساختار غشای تولید شده طبق شرایط بهینه با آزمایش های طیف سنجی مادون قرمز((FT-IRو میکروسکوپ الکترونی روبشی((SEMمورد بررسی قرار گرفت.در این تحقیق غشای خالص پلی اتر ایمید- پلی اتیلن گلایکول در فشار ۲، ۴ ،۶ بار برای بررسی جداسازی گاز کربن دی اکسید و متان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد تراوش پذیری کربن دی اکسید نسبت به متان بیشتر است و افزایش فشار باعث افزایش تراوش پذیری و افزایش انتخاب پذیری کربن دی اکسیدگردید.