تاثیر اضطراب ناشی از کووید-۱۹ بر عوامل تعیین کننده ی بهره وری براساس بار کاری و عملکرد شغلی فردی با استفاده از تحلیل میانجیگری شبکه بیزین

این تحقیق با هدف پیشبینی اثرات اضطراب ناشی از کووید-۱۹ بر عوامل موثر در بهره وری با بررسی نقش واسطه ای بار کاری و عملکرد شغلی فردی با استفاده از تحلیل میانجیگری بیزین می باشد. برای دستیابی به اهداف تحقیق، از تمامی پرستاران شاغل در بیمارستان امام رضا جهت مشارکت دعوت به عمل آمد . به منظور جمع آوری داده ها، تمام پرستاران واجد شرایط دعوت شدند تا پرسشنامه هایی شامل اضطراب ناشی از بیماری کرونا، پرسشنامه عملکرد شغلی فرد، شاخص بار کار ناسا و پرسشنامه بهره وری نیروی کار را تکمیل کنند. برای تحلیل شبکه بیزین، نرمافزار GeNIe نسخه ۲.۰ مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در حالت های اضطراب بالای ناشی از کووید-۱۹ و بار کاری بالا (با احتمال (%۱۰۰ احتمال بازخورد بالا و سازگاری بالا به ترتیب به میزان %۱۶/۶ و %۱۶/۱۳ افزایش یافت، اما احتمال بازخورد پایین و سازگاری پایین به ترتیب به میزان %۲۲/۴ و %۲۲ کاهش یافت. در حالت اضطراب بالای ناشی از کووید-۱۹ و عملکرد شغلی فردی پایین با احتمال ۱۰۰ %، بیشترین تغییر مربوط به توانایی بالا (افزایش (%۶، بازخورد پایین (افزایش (%۳/۹، انگیزه بالا (افزایش (%۳/۸، توانایی پایین (کاهش (%۴/۶ و حمایت سازمانی پایین (کاهش (%۲ بود. در خصوص اضطراب بالای ناشی از کووید-(%۱۰۰) ۱۹، بار کاری (%۱۰۰) و عملکرد فردی (%۱۰۰)، افزایش بیشتر مربوط به سازگاری بالا و بازخورد بالا با افزایش به ترتیب %۱۷/۱۳ و %۱۷/۲ بود. همچنین، مقادیر بازخورد پایین و سازگاری پایین به ترتیب %۲۴ و %۲۳/۴ کاهش یافت. یافته های تحقیق نشان میدهد که پرستاران در طول دوره ی کووید-۱۹، با وجود مواجهه با بار کاری بالا و اضطراب ناشی از کووید-۱۹، به بهرهوری بیشتری دست یافته اند.