چالش های حجیت صدوری روایات و توقیعات ولی عصر (علیه السلام)در دوره غیبت کبری
محل انتشار: پژوهه های فقهی تا اجتهاد، دوره: 4، شماره: 7
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 50
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TAEJ-4-7_004
تاریخ نمایه سازی: 26 دی 1402
چکیده مقاله:
سخن ائمه اطهار علیهم السلام پس از قرآن، مهم ترین منبع تبیین و تفسیر دین است. صدور آموزهها از نهاد امامت گاه به صورت شفاهی و در قالب روایت و گاه کتبی و در شکل توقیع ابراز شده اند. نگاشته حاضر می کوشد با سنجه صدور روایات و توقیعات منتسب به حضرت ولی الله الاعظم علیه السلامدر دوره غیبت، به ارزش گذاری این دو بپردازد. این مهم با روش تحلیلی و از دادههای کتابخانه ای واکاوی شده است. برآیند این پژوهش آنکه صدور روایت و صدور توقیع در زمان غیبت صغری با اشکال مبنایی خاصی مواجه نیست؛ اما صدور روایت در زمان غیبت کبری با ایرادات جدی ای روبه رو است که از جمله آنها مفاد آخرین توقیع در عصر غیبت صغری و هم چنین خدشه در تطبیق معیار حجیت خبر واحد بر روایات عصر غیبت کبری است. برای علم به صدور توقیع و بستن راه جعل، دو ملاک یعنی خط حضرت و صدور به نائب خاص معیار است که هر دو نشانه در زمان غیبت کبری با دشواری جدی روبه رو است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید توکلی زاده
دانش پژوه سطح چهار حوزه علمیه قم و دانشجوی دکتری تخصصی کلام امامیه، دانشگاه قرآن و حدیث، قم. saeed.tavakkoli.zadeh@gmail.com