کاربرد پاکلوبوترازول (بونزی ) در مدیریت تولید نشاء گوجه فرنگی

تولید نشاء با کیفیت مناسب، یکی از موضوعات مهم و اساسی در زراعت گوجه فرنگی به شمار می رود. عدم استحکام ساقه، ارتفاع زیاد و باریک بودن طوقه های نشاء یکی از مشکلات مهم تولیدکنندگان نشاء گوجه فرنگی می باشد. نشاءهای تولیدی به دلیل عدم استحکام ساقه، شرایط مناسبی برای کاشت با دستگاه های نشاءکار نداشته و هنگام کاشت به شدت آسیب می بینند. استفاده از برخی تنظیم کننده های رشد، یکی از روش هایی است که می تواند در افزایش تحمل نشاء در برابر تنش های محیطی و بهبود کیفیت و ویژگی های ظاهری نشاء موثر باشد. کاربرد تنظیم کننده رشد پاکلوبوترازول (بونزی) به عنوان یک ترکیب کندکننده رشد در گلخانه های تولید نشاء سبزی و صیفی به ویژه برای نشاء گوجه فرنگی به صورت محلول پاشی می تواند با رشد سبزینگی مناسب، کنترل رشد طولی و افزایش قطر ساقه نشاء در افزایش کیفیت آن موثر باشد. به طورکلی پاکلوبوترازول تاثیرات مفیدی روی ویژگی های رویشی نشاء گوجه فرنگی دارد. محلول پاشی ۳ تا ۵ سی سی پاکلوبوترازول در ۱۰۰ لیتر آب در مرحله ۴ تا ۶ برگی نشاء گوجه فرنگی در مقایسه با شاهد (عدم کاربرد پاکلوبوترازول) موجب کاهش ارتفاع نشاء، افزایش قطر ساقه و طوقه نشاء می شود. در شرایط عدم کاربرد پاکلوبوترازول نشاءها دارای رشد رویشی کمتر، ساقه های بلند و باریک و ریشه های بسیار ضعیف تری هستند. پاکلوبوترازول، با افزایش رشد ریشه و گسترش سیستم ریشه ای موجب افزایش توده ریشه و افزایش وزن خشک می گردد. استفاده از پاکلوبوترازول می تواند مقاومت نشاءها را به تنش های محیطی افزایش داده و به استقرار بهتر نشاءهای تولیدی پس از انتقال به مزرعه کمک شایانی نماید.