تاثیر تبوکونازول بر برخی از ویژگی های مورفو- فیزیولوژیک نشاء گوجه فرنگی

تولید نشاء با کیفیت مطلوب نقش مهمی در بهبود عملکرد کمی و کیفی میوه گوجه فرنگی دارد. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار و شامل پنج سطح قارچ کش تبوکونازول با غلظت های (صفر، ۲۵/۰، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۱) میلی مولار و پنج رقم گوجه فرنگی (سان ۱۶۱۰۸، سان ۶۱۸۹ ۲، کالجی ان سه ۳، فوریا ۴ و ارلی وای ۵) در شرایط گلخانه در شهرستان دشتی بوشهر در سال ۱۳۹۳ انجام شد. کاشت بذر در سینیهای کاشت شامل مواد آلی کوکوپیت و پرلیت انجام شد. در دورهی رشد نشاء ویژگیهای رویشی گیاه مانند طول و قطر ساقه، طول میان گره، تعداد شاخههای جانبی، طول، و وزن تر و خشک ریشه اندازهگیری شدند. افزایش غلظت تبوکونازول سبب کاهش طول ساقه شد به طوری که بیشترین و کمترین طول ساقه به ترتیب ۰/۲۲ و ۷/۱۳ سانتیمتر از تیمارهای شاهد و یک میلی مولار تبوکونازول به دست آمد. نتایج نشان داد که تبوکونازول اثر معنیداری روی طول میان گره داشت به طوری که بیشترین و کمترین طول میان گره به ترتیب ۰/۳ و ۶/۱ سانتیمتر مربوط به تیمارهای شاهد و یک میلی مولار تبوکونازول بود. کاربرد تبوکونازول اثر معنیداری روی طول، وزن تر و خشک ریشه نشان داد. از نظر قطر ساقه بین ارقام کالجی ان سه، ارلی وای و سان ۶۱۸۹ تفاوت معنیداری ملاحظه نشد. به طور کلی نتایج نشان داد که تبوکونازول تاثیرات مفیدی روی برخی از ویژگیهای مورفو- فیزیولوژیک نشاء گوجه فرنگی دارد.