تاثیر ساختار سنی جمعیت بر پس انداز و مصرف در ایران

یکی از ویژگی های اساسی حرکت به سوی توسعه اقتصادی آن است که مجموعه فعالیت های اقتصادی کشور بتواند منابع پس اندازی موجود در اقتصاد ملی را به سوی مصارف سرمایه گذاری جذب کند. این واقعیت پذیرفته شده است که کنار گذاشتن بخشی از تولید به معنی به وجود آمدن پس انداز و تبدیل آن به سرمایه های تولیدی برای حفظ سطح رفاه موجود و دستیابی به سطح رفاه بالاتر، امری کاملا ضروری است. در تحقیق پیش رو عوامل موثر بر پس انداز ملی و مصرف مورد بررسی قرار می گیرد. داده های مورد استفاده شده به صورت داده های سری زمانی سالانه و برای دوره زمانی ۸۹-۱۳۵۴ می باشند. آنچه در این تحقیق به آن اهمیت می دهیم، اثر تغییر ساختار سنی جمعیت بر پس انداز و مصرف ملی است. به همین منظور متغیرهای جمعیتی را در الگو لحاظ کرده و ضرایب آن را با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی(OLS) برآورد کرده ایم. نتایج بدست آمده نشان دهنده آن است که ساختار سنی جمعیت عامل موثری در شکل گیری میزان پس انداز و مصرف افراد جامعه است. افزایش نسبت جمعیت افراد بین۱۵-۰سال و ۶۵ سال به بعد در جامعه پس انداز ملی را کاهش می دهد و مصرف را افزایش می دهد. درمقابل افزایش جمعیت در سنین ۲۵ تا ۶۴ سال موجب افزایش پس انداز ملی می گردد.