Earthquake Hazard Zoning in Borujerd County with an Emphasis on Urban Development

در این پژوهش، منطقه مورد مطالعه بخشی از کمربند کوهزایی زاگرس در جنوب غرب ایران بوده و در دو زون ساختاری سنندج-سیرجان(نیمه شمال شرقی محدوده) و زاگرس خرد شده(نیمه جنوب غربی محدوده) قرار دارد. در این تحقیق جهت مقایسه فراوانی و بزرگی زلزله از روش پایه گوتنبرگ-ریشتر و همچنین از روش بهروز شده کیکو - سلوول که بر پایه تابع توزیع دو کراندار گوتنبرگ - ریشتر میباشد، استفاده شده تا با مﻘایسه نتایج، اهمیت بهکارگیری روشهای نوین بیشتر مشخص گردد. جهت بررسی سازوکار عمقی زلزله های گستره مورد بررسی، از داده های حاصل از حل سازوکار کانونی زلزله ها استفاده شد. بدین منظور داده های فوکال مکانیسم زلزله های گستره طرح تا شعاع ۲۰۰ کیلومتری از سایت های معتبر نظیر USGS، NEIC و CMT استخراج شده و شکل سازوکار کانونی آن ها با استفاده از نرم افزار WinTensor ترسیم گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، حداکثر توان لرزه زایی گسل های مورد نظر به طور متوسط از ۸/۵ تا ۸/۷ در مقیاس ریشتر متغیر است. همچنین بیشترین توان لرزه زایی مربوط به گسل های راندگی اصلی زاگرس(M=۷.۸)، زاگرس مرتفع(M=۷.۶)، کوشک نصرت(M=۷.۵)، لهبری(M=۷.۵)، (M=۷.۴)F۳، زردکوه(M=۷.۲) و اردل(M=۷.۴) می باشد. بزرگترین شتاب افقی به دست آمده در رهیافت تعینی به ترتیب ۰.۲۳g، ۰.۱۸g و۰.۱۷g می باشد. همچنین در رهیافت احتمالی و در سطح طراحی DBE، بزرگترین شتاب افقی و قائم به ترتیب ۰.۳۰g و ۰.۱۴g به دست آمد.با استفاده از نتایج این تحقیق که در روش احتمالی حداکثر شتاب افقی ۰.۳g و در روش تعیین ۰.۲۳gبدست امد استفاده شود ، به ترتیب ۰.۱۳ و ۰.۳۴ کاهش در برش پایه مشاهده می گردد .