بررسی ارتباط سطح سرمی دهیدرواپی آندروسترون سولفات (DHEAS) با عملکرد اجرایی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با گروه شاهد

مقدمه: اسکیزوفرنی اختلال روانی مزمن و ناتوان کننده ای است که با اختلال عملکرد روانی اجتماعی و کاهش کیفیت زندگی همراه است. نورواستروئیدها عملکردهای مغز را تعدیل می کنند و بر فعالیت های نوروترانسمیترها موثر هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی دهیدرواپی آندروسترون سولفات (DHEAS) با عملکرد اجرایی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با گروه شاهد انجام شد. روش کار: در این مطالعه موردشاهدی، ۲۰ مرد مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بخش روان بیمارستان ۵ آذر گرگان در سال ۱۴۰۱ و ۲۰ مرد غیرمبتلا که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، انتخاب شدند. بعد از سنجش سطح سرمیDHEAS ، عملکرد اجرایی با تست دسته بندی کارت ویسکانسین ارزیابی شد. تحلیل داده ها با آزمون های تی مستقل، یو من ویتنی، رگرسیون لجستیک، کای اسکور و آزمون دقیق فیشر در نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ در سطح معناداری ۰۵/۰ انجام شد. یافته ها: دو گروه از نظر سن (۴/۰P=)، وضعیت تاهل (۰۶/۰P=) و سطح تحصیلات (۱/۰P=) همسان بودند. سطح سرمی DHEAS در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. عملکرد اجرایی دو گروه در آیتم های درجازدن (۰۰۱/۰P=) و پاسخ های درست (۰۰۲/۰P=) اختلاف آماری معنی دار داشت. نتیجه گیری: در این مطالعه، سطح DHEAS در مبتلایان به اسکیزوفرنی پایین تر از افراد سالم بود. سطح سرمی این هورمون با طول مدت ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی ارتباط معکوس داشت و با عملکرد اجرایی در آیتم های تعداد طبقات و درجاماندگی ارتباط خطی مستقیمی داشت. این نتایج می تواند راهنمایی برای متخصصان مربوط به منظور تشخیص و اقدامات درمانی به موقع در این دسته از افراد باشد.