بررسی اثرات مت آمفتامین بر ساختار بافتی لوله های اسپرم ساز در موش صحرایی

مقدمه: مت آمفتامین ماده محرک سیستم عصبی مرکزی است که معمولا سوء مصرف می شود. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات مت آمفتامین بر قطر و ضخامت لوله های سمینی فر گناد موش های صحرایی نر است. روش کار: در این مطالعه از ۲۰ سر موش صحرایی نر بالغ با وزن ۲۰۰ تا ۲۲۰ گرم استفاده شد. موش ها به دو گروه آزمایش و کنترل هر گروه ۱۰ موش تقسیم شدند. در گروه آزمایش موش های صحرایی سه روز اول ۲ میلی گرم و چهار روز بعد، ۵ میلی گرم مت آمفتامین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه کنترل نیز ۵/۰ میلی لیتر سرم فیزیولوژی به صورت داخل صفاقی به مدت یک هفته به ازای هر موش دریافت کردند. بعد از گذشت ۲۴ ساعت از آخرین تزریق، موش های صحرایی کشته و گناد اصلی از اسکروتوم خارج شد. بعد از پاساژ بافتی و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین، با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نتایج با استفاده از آزمون تی مستقل تحلیل شد. مقدار ۰۵/۰ P< برای تعیین سطح معنی داری بین گروه ها در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد مصرف مت آمفتامین باعث کاهش معنادار میانگین قطر و ضخامت اپی تلیوم لوله های سمینی فر در موش های صحرایی می شود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، مت آمفتامین با دژنراسیون و آتروفی لوله های اسپرم ساز یک ترکیب سمی برای گناد اصلی موش های صحرایی نر است