بررسی تاثیر عصاره الکلی ایرینجیوم برافزایش حساسیت به انسولین: با ارزیابی هایپرگلیسمی و دیس لیپیدمی در مدل حیوانی مقاومت به انسولین

مقدمه: مقاومت به انسولین از عوارض شایع چاقی در جوامع است لذا درمان موثر و در دسترس برای این اختلال ضروری است هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیرعصاره گیاه دارویی ایرینجیوم(Eryngium Billardieri) بر مقاومت به انسولین درمدل حیوانی بود. روش کار: ۳۰ سر موش صحرایی مدل ویستار از مرکز پرورش حیوانات دانشگاه بقیه الله(عج) تهیه و بطور تصادفی به دو گروه کنترل (۶ = N) و مورد(۲۴ = N) تقسیم شده و پس از تهیه نمونه خونی ، به ترتیب به مدت ۱۳ هفته با رژیم غذایی نرمال و پرچرب تغذیه شدند و در پایان مجددا نمونه خونی تهیه و میزان سرمی کلسترول، FBS,TG, ,OGTTو انسولین سنجیده شد. سپس گروه مورد بصورت تصادفی به گروههای (۶ = N): کنترل مثبت، ایرینجیوم ، پیوگلیتازون، و ایرینجیوم + پیوگلیتازون تقسیم و به مدت ۴ هفته ، روزانه با (۵۰mg/kg) ایرینجیوم و (۵mg/kg) پیوگلیتازون بصورت گاواژ تیمار و در انتهای درمان مجددا نمونه سرمی تهیه و فاکتورهای سرمی را با روشهای استاندارد آزمایشگاهی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: تیمار با رژیم پرچرب وزن حیوانات را بطور معنی دار افزایش داد (۰.۰۰۰۱ > P). هم چنین میزان کلسترول ، قند ، تری گلیسرید و انسولین بطور معنی دار افزایش ولی HDL-C کاهش یافته بود (۰.۰۵> P). اندیکسهای HOMA-IR و TYC افزایش معنی دار نشان داد (۰.۰۵> P). درمان حیوانات موجب افزایش معنی دار در میزان HDL-C و کاهش در سایر فاکتورها گردید(۰.۰۱> P). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش بیانگر کاهش در میزان مقاومت به انسولین بوسیله عصاره ایرینجیوم است لذا احتمالا می توان از آن بعنوان یک روش درمانی مکمل و یا جایگزین برای مقاومت به انسولین استفاده کرد