بررسی آزمایشگاهی اثر ضد میکروبی عصاره های اتانولی موم زنبور، ریشه درخت مسواک و گلبرگ گل محمدی بر قارچ و باکتری های پاتوژن دهانی

مقدمه: اولین قدم برای سلامت دهان و دندان پیشگیری از بروز بیماری و درمان آن در مراحل اولیه می باشدکه کیفیت زندگی، اعتماد به نفس و روابط اجتماعی افراد را تحت تاثیر خود قرار می دهد. هدف بررسی اثر ضد میکروبی گیاه موم زنبور، درخت مسواک و گلبرگ گل محمدی بر روی پاتوژن های دهانی است. روش کار: گیاهان دارویی گل محمدی، مسواک و موم زنبور عسل پس از تهیه و خشک نمودن، توسط حلال اتانولی به روش خیساندن عصاره گیری گردید و بررسی خاصیت ضد میکروبی آن به روش های دیسک دیفیوژن، چاهک پلیت و تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی و کشندگی انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد عصاره اتانولی گیاه گل محمدی در مقایسه با مسواک و موم زنبور عسل، قطر هاله عدم رشد بیشتری در روش دیسک و چاهک بر روی باکتری ها و قارچ مورد مطالعه از خود نشان داد و اثر ضد قارچی آن نسبت به ضد باکتریایی آن بیشتر بود و عصاره این گیاه بر روی باکتری استرپتوکوکوس موتانس اثر مهاری قوی تری نسبت به لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس داشته و در برخی موارد با اثر مهاری فلوراید ۰.۲ درصد تا حدودی برابر مشاهده شد. عصاره اتانولی گل محمدی با کمترین MIC بیشترین اثر مهارکنندگی رشد را بعد از آنتی بیوتیک و فلوراید ۰.۲ درصد از خود نشان داد. نتیجه گیری: عصاره اتانولی گل محمدی اثر ضد میکروبی بالاتری داشته و با کمترین MICو MFC/MBC اثر مهارکنندگی و بازدارندگی بهتری بر روی پاتوژن های دهانی داشت.