بررسی کمی و کیفی صنوبرکاری های منطقه زنجان رود

نظر به اهمیت صنوبر کاری های مردمی در تامین قسمتی از نیازهای چوبی کشور و کاستن از فشار وارده به عرصه های جنگلی و با توجه به صنوبرکاری های قابل توجه در حاشیه زنجان رود (ابتدای جاده زنجان- میانه) طرح حاضر به منظور کسب اطلاع از ساختار، تنوع ارقام و وضعیت رویشی این توده ها طراحی گردید. در گام اول پس از شناسایی منطقه، نقشه توده های صنوبرکاری منطقه تهیه شد که تعداد ۹۸ توده صنوبرکاری مجزا را در حد فاصل روستای کوشکن تا نیک پی شامل گردید. بعد در قالب یک طرح آماربرداری، ۵۶ قطعه نمونه با مساحت ۳۰۰ متر مربع با استفاده از روش آماربرداری pps در میان توده های موجود توزیع گردید. از درون این قطعات نمونه اطلاعات متنوعی با توجه به هدف بررسی جمع آوری گردید و پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات اولیه، محاسبه متغیرهای مورد نظر و روابط رگرسیونی، نتایج زیر به دست آمد: - ۹۰ درصد توده های صنوبر منطقه از دو گونه شالک «P.nigra var «pubescens (شصت درصد) و کبوده شیرازی «P.alba cv shirazi» (سی درصد) تشکیل شده اند.  - از نظر ساختار کمی و کیفی همچون قطر، ارتفاع، استوانه ای شکل و کشیده بودن تنه، تعداد کم شاخه، پیچیدگی و زاویه تنه، شکل و ضخامت پوست، پوسیدگی و آفت زدگی، دیرزیستی و ... درختان کبوده در وضعیت به مراتب بهتری (در مقایسه با شالک ها) قرار دارند. - در قطر برابر سینه ۵۰ سانتی متری، درختان کبوده به ارتفاع ۲۵ متر و حجم ۲/۵ متر مکعب می رسند، در حالی که شالک ها حداکثر به ارتفاع ۲۲/۵ متر وحجم ۱/۶ متر مکعب می رسند. - در مجموع منطقه فوق قابلیت تبدیل به قطب تولید چوب صنوبر را داراست که بایستی با انجام تحقیقات همه جانبه و برنامه ریزی و مدیریت منسجم، گونه ها و روش های کاشت و داشت مناسب معرفی و ترویج شده و همچنین حمایت های لازم از صنوبر کاران در درازمدت انجام گیرد.