نقد و بررسی نظریه سیو طی در باب تناسب سوره ها

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SAFINE-5-17_005

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402

چکیده مقاله:

تناسب و ارتباط میان سوره ها قرآن،از جمله مباحثی است که دانشمندان علوم قرآنی مطرح و پیرامون آن بحث و بررسی کرده اند.سیوطی در کتاب تناسق الدرر،وجوه مختلف تناسب میان انتهای یک سوره با ابتدای سوره بعد را بیان کرده است. در بحث تناسب بین سوره ها،توجه به معنای دقیق واژه های«آیه»، «سوره»و«تناسب»ضروری است.براساس نظریهء دانشمندان علوم قرآنی اهل سنت،تناسب بین سوره ها محقق و امری عقلانی است و از موارد اعجاز قرآن شمرده می شود.در این مقاله،با اشاره به ضوابط و شرایط عقل پسند مناسبت بین سوره ها و بیان ابزار کشف این تناسب، به نقد و بررسی چهار وجه از وجوه تناسب سوره ها-که سیوطی در کتاب خود،آنها را به عنوان وجوه اصلی و قاعدهء کلی برای تناسب بین بسیاری از سوره های قرآن آورده-پرداخته شده است.

نویسندگان

غلامحسین تاجری نسب

دکترای علوم قرآن و حدیث مدرس دانشکده اصول دین تهران

زهره اخوان مقدم

دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث،دانشگاه امام صادق