خشکاندن میان فصلی شالیزار برای افزایش عملکرد برنج و افزایش بهره وری آب

وابستگی شدید کشت محصولات کشاورزی و به خصوص برنج به آب از یک سو و خشکسالی­های اخیر به همراه سرازیر شدن این ماده حیاتی به بخش­های دیگر مانند شرب و صنعت از سوی دیگر،  سبب کمتر شدن سهم کشاورزی از این منابع شده است. بنابراین برای پایداری تولید برنج در کشور به ناچار می بایست از منابع موجود حداکثر بهره­وری را داشته باشیم. یکی از راهکارهای افزایش بهره­وری آب در کشت برنج، تغییر روش مرسوم آبیاری می­باشد. از اینرو به منظور اصلاح شیوه رایج آبیاری در شالیزار پژوهشی با دو تیمار آبیاری غرقابی دائم (کشت رایج) و آبیاری تناوبی در شهرهای مختلف استان­ مازندران در سال ۱۳۹۷ به اجرا گذاشته شد. نتایج نشان داد که تغییر شیوه آبیاری از غرقابی به آبیاری با زهکشی میان فصلی در شهرهای مختلف استان، سبب افزایش ۹/۹ درصدی عملکرد از ۴۳۰۱ کیلو­گرم در هکتار به ۴۷۳۰ کیلو­گرم در هکتار شد. همچنین تغییر شیوه آبیاری تاثیری روی صفات تعداد­ پنجه در کپه، ارتفاع بوته، طول­خوشه و درصد باروری نداشته است. نتایج نشان داد مدیریت آبیاری در اراضی شالیزاری به شیوه آبیاری غرقابی و اعمال دو مرتبه خشکی میان فصل قبل از مرحله گل­دهی سبب افزایش معنی­دار عملکرد و در نتیجه افزایش بهره­وری آب شده است. بنابراین، این روش سبب بهبود درآمد شالیکاران و استفاده بهینه از منابع آبی موجود شده که در نهایت موجب افزایش پایداری تولید برنج خواهد شد.