باطنی گرایی در یونان باستان
محل انتشار: مجله ادیان و عرفان، دوره: 48، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 80
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRMT-48-2_004
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
دو اصطلاح «باطنی» و «باطنی گرایی» معنای گسترده ای دارند، ولی به نحو خاص بر مکتب های دینی و عرفانی و فلسفی رازورز اطلاق می شوند. در یونان باستان، پیش از دوران یونانی مآبی، به مکتب هایی با گرایش باطنی برمی خوریم. از نوشته های گوناگون برجای مانده از آن دوران چنین برمی آید که یونانیان خود خاستگاه این مکتب ها را بیرون از یونان، در مصر یا آسیا، می جستند. مکتب های باطنی یونانی تا پیش از روزگار افلاطون عبارتند از: ادیان الیوسیسی و دیونوسوسی و اورفیوسی و مکتب فلسفی دینی فیثاغورس. غایت مشترک این مکاتب، رستگاری از راه تطهیر است. این غایت در ادیان باطنی یونان، یعنی ادیان الیوسیسی و دیونوسوسی و اورفیوسی، از رهگذر گرویدن به دین و به جا آوردن مراسم آیینی به دست می آید. دین اورفیوس پیروان خود را به برخی اوامر و نواهی نیز پایبند می سازد و به خوارداشت جهان خاکی برمی انگیزد. فیثاغوریان با حفظ جنبه های دینی، باطنی گرایی خود را بر معرفت مبتنی می سازند و بدین سان باطنی گرایی فلسفی منحصر به فردی بنیاد می نهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ایمان شفیع بیک
دانش آموخته مقطع دکتری فلسفه (گرایش قدیم و قرون وسطی)، دانشگاه شهید بهشتی.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :