گفتگوی بین ادیان بر پایه مناسبات عرفانی
محل انتشار: مجله ادیان و عرفان، دوره: 49، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRMT-49-2_004
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
نقش دین در سیر تحولات تاریخی امری بیبدیل است؛ از یکسو ادیان دارای تنوع و تفاوتهای بسیاری هستند و از سوی دیگر در طول تاریخ کشمکش و نزاعهای طولانی که به نام دین صورت گرفته، گفتگو میان ادیان را به یک ضرورت تبدیل نموده است. اما چگونه میتوان شیوه و مبانی مدونی را برای گفتگو براساس تعامل بین ادیان دنبال نمود؟ در سالهای اخیر درباره شیوه گفتگو بین ادیان نظریاتی ارائه شده و فرصتهایی برای بهکار بستن آنها با هدف ایجاد رواداری، احترام و درک متقابل فراهم گردیده است، اما هنوز تا رسیدن به کمال مطلوب فاصله بسیار است. در این نوشتار به بررسی شیوههای چهارگانه گفتگو پرداخته خواهد شد که از کثرتگرایی جان هیک و پارادایمهای سهگانه او آغاز میشود و با طرح روش گفتگوی مارتین بوبر مبتنی بر اندیشه من تو ادامه مییابد و پس از تاکید بر روش کویاما که مبتنی بر اصل بازتاب است، سرانجام به بحث درباره روش چهارم یعنی گفتگوی مبتنی بر اندیشه عرفانی میرسد. روش چهارم، در مقایسه با سه روش دیگر، جریانی مطمئن و انسانی را در گفتگوی بین ادیان طی میکند. آنچه در این نوشتار خواهد آمد، بررسی این شیوهها و تحلیل بهترین ابزار و روش در گفتگوی بین ادیان است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خلیل حکیمی فر
استادیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه سیستان و بلوچستان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :