تاثیر تمرینات مقاومتی بر سطح پلاسمایی اندوتلین ۱ و فشار خون مردان سالمند

مقدمه: اندوتلین۱که به وسیله سلول­های اندوتلیال عروقی ترشح می­شود، به عنوان قوی­ترین تنگکننده عروقی شناخته شده است. هدف از مطالعه  حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر سطح پلاسمایی اندوتلین۱ و رابطه آن با فشارخون مردان سالمند بود. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی ۳۰ مرد سالمند (با میانگین سنی ۰۸/۸±۲۸/۶۲ سال، قد ۸۵/۶±۱۷۰ سانتیمتر، وزن ۰۹/۱۲±۷۶ کیلوگرم، شاخص توده بدن ۱۲/۴±۳۰/۲۶ کیلوگرم بر مترمربع  و نسبت دور کمر به لگن ۴/۰±۹۲/۰) به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی ۸ هفته تمرین مقاومتی، سه جلسه در هفته با شدت ۴۵ تا ۶۵ درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. قبل و بعد از ۸ هفته تمرین، سطح پلاسمای اندوتلین۱، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک اندازه گیری شد.برای بررسی تغییرات درون گروهی ازآزمون tهمبسته و تفاوت­های بین گروهی از آزمون tمستقل و برای بررسی رابطه بین اندوتلین۱و فشارخون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معناداری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته­ ها: نتایج این تحقیق نشان داد ۸ هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش معنادار سطح پلاسمایی اندوتلین۱ مردان سالمند شد (۰۰۲/۰P=). همچنین، ۸ هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش معنادار فشارخون سیستولیک مردان سالمند شد (۰۰۱/۰P=)، اما کاهش در فشار خون دیاستولیک معنادار نبود (۰۸۲/۰P=). بین غلظت اندوتلین۱ و فشارخون خون سیستولیک همبستگی مستقیمی و معناداری وجود داشت (۵۱۰/۰R=، ۰۱۹/۰P=). با این حال، بین غلظت اندوتلین۱ و فشارخون دیاستولیک  همبستگی مشاهده نشد (۳۷۵/۰R=، ۱۰۵/۰P=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر میرسد ۸ هفته تمرین مقاومتی با کاهش سطح پلاسمایی اندوتلین۱ و کاهش فشارخون بویژه فشارخون سیستولیک همراه است. از این رو به نظر می­رسد یک دوره تمرین مقاومتی مطابق پروتکل مطالعه حاضر می­تواند در کاهش فشارخون متعاقب کاهش سطح پلاسمایی اندوتلین۱ به عنوان یک عامل خطر بیماری­های قلبی- عروقی و ایجاد پرفشاری خون مردان سالمند موثر باشد.