مقایسه تکوین جنین دو سلولی موش پس از هم کشتی با فیبروبلاستهای جنین موش و انسان

مقدمه: سیستم های هم کشتی جنین نشان دادند سلول های مغذی فواید موثری در تکامل جنین قبل از لانه گزینی دارد. در مطالعه حاضر تاثیرات هم کشتی جنین دو سلولی موش با فیبروبلاست های جنین موش (MEF) و فیبروبلاست های جنین انسان (HEF) در دوره قبل از لانه گزینی مقایسه شد. روش کار: جنین های دوسلولی موش که از لوله رحم موشهای Balb / C استخراج شده بودند به طور اتفاقی به سه گروه زیر تقسیم شدند: جنین های گروه کنترل (G۱) به تنهایی و جنین های گروه آزمون اول (G۲) با فیبروبلاستهای جنینی موش وجنین های گروه آزمون دوم (G۳) با فیبروبلاستهای جنینی انسان هم کشتی شدند. همه جنین ها در محیط کشت MEM- α و در شرایط استاندارد انکوباتور زیر پارافین مایع کشت شدند و ارزیابی جنین ها تا مرحله خروج از رونا پلوسیدا (hatching stage) انجام شد و نتایج با آزمون های آماری Mann-Whitney و T-Test آنالیز شد و در همه آزمونها ۰۵/۰ ≤ P حد معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان بلاستولاسیون و خروج از زونا پلوسیدا در جنین های گروه G۲ به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. ولی جنین هایی که در گروه G۳ کشت شده بودن اختلاف معنی داری با گروه کنترل نشان ندادند به نظر می رسد فیبروبلاستهای جنین موش با حذف استرس اکسیداتیو و تنظیم متابولیسم سلولی، جنین های دو سلولی موش را در برابر شرایط نامساعد ازمایشگاه محافظت می کند. نتیجه گیری: تکامل جنین دو سلولی موش با استفاه از تک لایه فیبروبلاستی جنینی موش در سیستم هم کشتی و در محیط آزمایشگاه نسبت به فیبروبلاستهای جنینی انسان بهتر است.