شناسایی in silico ساختارهای DNA چهاررشته ای در توالی پروموتری ژن تومور ویلمز

مقدمه: مطالعات پراش اشعه ایکس آشکار کرد که گوانین های موجود در یک رشته ممکن است به شکل چهارتایی آرایش یابند و یک ساختار چهار رشته ای بنام مارپیچ چهار رشته ای گوانینی تشکیل دهند. مطالعات بیوانفورماتیک، احتمال تشکیل ساختار چهار رشته ای گوانینی را در ژن های کلیدی انسان از جمله تومور ویلمز ۱ (WT۱) مطرح نمودند. هدف این مطالعه، بررسی in silico توالی غنی از گوانین در پروموتر ژن WT۱ از لحاظ مستعد بودن برای تشکیل ساختار چهار رشته درون مولکولی بود. روش کار: برای شناسایی حضور توالی های مستعد چهار رشته شدن در ناحیه تنظیمی ژن WT۱، ابتدا توالی پروموتری ژن از بانک ژنی NCBI استخراج شد. توالی مورد نظر توسط نرم افزار نقشه یاب آنلاین توالی های پلی گوانینی مستعد چهاررشته شدن (QGRS Mapper)، از لحاظ حضور نواحی مستعد چهاررشته شدن بررسی شد. یافته ها: با استفاده از داده های حاصل از بررسی با نرم افزار نقشه یاب، بر اساس نمره G، سه توالی های مناسب در ناحیه پروموتری ژن WT۱، با بیشترین احتمال برای تشکیل ساختار چهار رشته ای شناسایی شد. نکته ارزشمند در این بررسی، حضور جایگاه های شناسایی تعداد زیادی از فاکتورهای رونویسی در این سه ناحیه بود. نتیجه گیری: اغلب توالی های مستعد چهاررشته شدن در مناطق پروموتری آنکوژن ها واقع شده اند. این یافته ها، دانشمندان را به این سو هدایت کرده که این ساختارها ممکن است دارای نقش مهم فیزیولوژیکی در شرایط درون سلول باشند. پس با شناسایی و هدف قرار دادن این توالی ها در نواحی تنطیمی ژن ها، می توان بیان آن ژن را کنترل نمود