استفاده از ورید نافی انسانی بعنوان کانال راهنمای عصب در رژنراسیون عصب سیاتیک موش صحرایی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 63
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NKUMS-7-4_018
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: آسیب اعصاب محیطی شایع است. اگر چه اتوگرافت عصب هنوز هم بعنوان روش استاندارد طلایی برای ترمیم شکاف ناشی از آسیب های اعصاب محیطی می باشد، اما زیان هایی دارد. از ورید نافی انسان برای باز سازی عروق استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه ارزیابی نتایج ترمیم عصب از طریق ورید نافی با اتوگرافت است.
مواد و روش کار: در این مطالعه از ۳۰ سر موش صحرایی نر استفاده شد. موش ها به سه گروه شم جراحی، ورید نافی و اتوگرافت تقسیم شدند. در گروه های ورید نافی و اتوگرافت، یک سانتی متر از عصب سیاتیک برداشته شد، سپس شکاف ایجاد شده توسط ورید نافی یا اتوگرافت عصب ترمیم شد. رژنراسیون عصب در روزهای ۲۸ و ۹۰ پس از ترمیم توسط شاخص فعالیت عصب سیاتیک (SFI)، الکتروفیزیولوژی و هیستولوژی و ایمنوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: در روز های ۶۰ و ۹۰ پس از جراحی، میانگین SFI در گروه اتوگرافت بیشتر از گروه ورید نافی بود اما اختلاف معنی دار نبود (۰۵/۰
). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که با توجه به اثرات مثبت ورید نافی ممکن است برای درمان ضایعات عصب محیطی مفید باشد. واژه های کلیدی : رژنراسیون، عصب سیاتیک، ورید نافی انسانی، کانال راهنمای عصب، موش صحرایی
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامحسین فرجاه
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
پریسا هادوی
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
باقر پورحیدر
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
معصومه زیرک جوانمرد
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
بهنام حشمتیان
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :