ارتباط سندرم پیش از قاعدگی و روابط زناشویی زنان کارمند مراکز بهداشتی و در مانی

زمینه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی ظهور دوره ای یک یا چند علامت از مجموعه بزرگی از علایم، درست قبل از قاعدگی است. با توجه به آن که زنان به عنوان رکن اساسی تعادل، آرامش و تعالی نظام خانواده و جامعه محسوب می شوند، کاهش فعالیت و نقش آنان سبب به هم خوردن این تعادل می شود. لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر سندرم پیش از قاعدگی بر روابط زناشویی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی (مقطعی) است که بر روی ۹۶ نفر از کارمندان مراکز بهداشتی درمانی انجام شد. پس از رد اضطراب و افسردگی توسط مقیاس DASS -۲۱ و تایید سندرم پیش از قاعدگی در دو سیکل متوالی پرسشنامه استاندارد خلاصه شده ارزیابی سندرم پیش از قاعدگی توسط نمونه ها در فاصله زمانی ۷ روز قبل از قاعدگی تا حداکثر ۲ روز بعد از قاعدگی به مدت ۲ دوره تکمیل شد. پس از تایید سندرم پیش از قاعدگی شرکت کنندگان پرسشنامه شاخص روابط زناشویی RDAS را برای بررسی روابط زناشویی تکمیل کردند. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد ۵/۲۷ درصد افراد مورد مطالعه سندرم پیش از قاعدگی خفیف ۵۶ درصد متوسط، ۹/۹ درصد شدید و ۵/۴ درصد خیلی شدید داشتند. بین نمره روابط زناشویی و سندرم پیش از قاعدگی ارتباط معنی دار وجود داشت (۰۲۴/ ۰P=). همچنین بر اساس آزمون توکی افرادی که دارای سندرم پیش از قاعدگی شدید و خیلی شدید بودند نمرات کمتری در روابط زناشویی کسب کردند. نتیجه گیری: سندرم پیش از قاعدگی بر روابط زناشویی تاثیر گذار است لذا توصیه می شود آگاهی لازم جهت سندرم پیش از قاعدگی به زنان داده شود، اهمیت و تاثیر آن بر زندگی آنان شرح داده شود و روش های موثر جهت بهبود علائم سندرم پیش از قاعدگی در اختیار زوجین قرار گیرد